Εθνικη Ασφαλιστικη: Συνομιλια με την πολη

Το συγκρότημα της Εθνικής Ασφαλιστικής, που ολοκληρώθηκε το 2006, είναι το πρώτο σημαντικό αρχιτεκτονικό έργο στη Λεωφόρο Συγγρού, η οποία σύντομα θα αποτελεί τη σπονδυλική στήλη της σύνδεσης της Αθήνας με το θαλάσσιο μέτωπό της. Σε μία προβληματική περιοχή με απρόσωπα κτίρια γραφείων, που αποδίδεται ακόμα αποκλειστικά στο αυτοκίνητο και με την κυκλοφορία των πεζών να είναι σχεδόν αδύνατη, το συγκρότημα, μέσα από τις χαράξεις και την υλικότητά του, άλλαξε την εντύπωση, εισάγοντας τις έννοιες της κλίμακας, της αστικότητας και της βιώσιμης αρχιτεκτονικής. Σύντομα, ακολούθησαν γύρω του και άλλα πολύ αξιόλογα έργα που κινούνται σε παρόμοια λογική: σε ένα από τα πιο αμήχανα και κατακερματισμένα σημεία της πόλης, η αρχιτεκτονική μπορεί να συρράψει ξανά τον αποκομμένο αστικό ιστό, με τελικό στόχο, σύντομα, να ενωθεί το γεωγραφικό κέντρο της πόλης με τη θάλασσα.

Το συγκρότημα της Eθνικής Aσφαλιστικής αποτελείται από το κτήριο διοίκησης, με ισόγειο και έξι ορόφους, που ανοίγεται προς τη λεωφόρο Συγγρού και τη θέα της Ακρόπολης και ένα γραμμικό κτήριο γραφείων, με ισόγειο και τρεις ορόφους, που διαμορφώνει οπτικό φράγμα προς το πλάγιο όριο του οικοπέδου. Κάτω από το έδαφος, το συγκρότημα εκτείνεται, στο μέγιστο της κάλυψης του οικοπέδου, σε επτά υπόγειους ορόφους. Η έννοια του δημόσιου χώρου γίνεται σημαντική για τον σχεδιασμό, καθώς εκφράζεται μέσα από τη δημιουργία μιας αστικής πλατείας, που συνδέει τα δύο κτίρια, ενός αιθρίου και ενός διώροφου φουαγιέ.

Το ζήτημα της εταιρικής ταυτότητας μέσα από το σχεδιασμό τέθηκε από την αρχή και καθόρισε τις βασικές αρχές της σύνθεσης. Στόχος ήταν μία μορφή στιβαρή, ένα κτιριακό συγκρότημα που να συνομιλεί με τον αστικό ιστό και ταυτόχρονα με την έννοια της κίνησης και με το φως. Η χαρακτηριστική υλικότητα των όψεων, με εναλλασσόμενες ζώνες αδρής και λείας πέτρας, δίνει έμφαση στον χειρισμό της μάζας. Ενώ επικρατεί η εντύπωση του πλήρους, ζώνες ανοιγμάτων στις λεπτές διαμήκεις και εγκάρσιες εσοχές τονίζονται με έναν διαφορετικό ρυθμό μεταλλικών κουφωμάτων, σε ματ φινίρισμα με έντονα ανακλαστικούς κόκκους και απόχρωση που παραπέμπει σε φυσικό υλικό, αιχμαλωτίζοντας το φως μέσα στις έντονα σκιασμένες περιοχές του κτηρίου. Στο εσωτερικό, το ίδιο χρώμα έχει εντελώς διαφορετική εντύπωση στα μεταλλικά στοιχεία του αιθρίου, που πλημμυρίζει με φυσικό φως σε όλο του το βάθος, ενώ διασχίζεται από κινήσεις.

Η αιχμηρή γωνία προς τη λεωφόρο Συγγρού διαμορφώνει την έντονη προοπτική της πλατείας και το μέτωπο του κτηρίου διοίκησης. Οριζόντιες σχισμές με τα παράθυρα σε υποχώρηση τονίζουν τη γεωμετρικότητα του κτηρίου. Το εσωτερικό αίθριο ενοποιεί οπτικά όλα τα επίπεδα. Μέσα από τους δύο κυκλικούς φεγγίτες, το φυσικό φως διαγράφει τους όγκους και τα επίπεδα στο εσωτερικό. Tο πολυώροφο αυτό κενό διασχίζουν εναλλάξ μεταλλικές γέφυρες με δάπεδα από αμμοβολισμένο γυαλί.

Το συνεδριακό – εκπαιδευτικό κέντρο, αποτελεί ιδιαίτερη ενότητα του συγκροτήματος, με δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας. Η κύρια είσοδός του από τη λεωφόρο Συγγρού δημιουργείται ως ρωγμή ανάμεσα στο επίπεδο της πλατείας και στο κτήριο διοίκησης. Ο χώρος της εισόδου διαχέεται μέσα από πλατιά γραμμική κλίμακα προς το κυρίως φουαγιέ που βρίσκεται στην κάτω στάθμη και είναι στο μεγαλύτερό του τμήμα διώροφο. Στο επίπεδο αυτό βρίσκονται η αίθουσα συνεδρίων, με χωρητικότητα 500 ατόμων, ο εκθεσιακός χώρος, η βιβλιοθήκη και οι λοιπές εξυπηρετήσεις. Ο καμπύλος τοίχος οριοθετεί και δίνει μορφή στο χώρο, ενώ διάσπαρτα skylights επιτρέπουν την είσοδο στο φυσικό φως.

Αρχιτεκτονική μελέτη: SPARCH (Μόρφω Παπανικολάου – Ρένα Σακελλαρίδου)
Συνεργάτης αρχιτέκτων: Mario Botta Architetti
Χρώμα: RAL 9006 D1036 Matt  | Κωδικός: SW206G | Akzo Nobel
Φωτογραφίες, © Pino Musi, courtesy of SPARCH