Truchet Variations

Μία τετράγωνη ψηφίδα χωρισμένη διαγώνια σε ένα λευκό και ένα μαύρο τρίγωνο μπορεί να συναρμολογηθεί σε τεράστια ποικιλία σύνθετων μοτίβων – εάν δε η συναρμογή γίνει με τυχαίο προσανατολισμό της εκάστοτε ψηφίδας, περίπλοκες και απρόβλεπτες κατασκευές αναδύονται μέσα από την τυχαιότητα. Τα πλακίδια Truchet ονομάστηκαν από τον Δομινικανό μοναχό που το 18ο αιώνα τα μελέτησε, και κατέγραψε τις ιδιότητές και παραλλαγές τους. Μοτίβα βασισμένα σε τετράγωνους κανάβους χωρισμένους σε τρίγωνα εμφανίζονται συχνά στην ιστορία της τέχνης και της αρχιτεκτονικής: από αρχαϊκά κεραμικά αγγεία, μέχρι αραβικές τοιχογραφίες και πλακόστρωτα διακοσμητικά δάπεδα σε καθολικά μοναστήρια – όπου κατά πάσα πιθανότητα τα πρωτοείδε ο Sebastian Truchet. Παρά τη φαινομενική απλότητα των πλακιδίων, υπάρχει πληθώρα επιστημονικών δημοσιεύσεων, σε τομείς όπως γεωμετρία, θεωρία συνόλων και πληροφορική, πάνω στις ιδιότητές τους και τις γενικεύσεις τους: δηλαδή οποιοδήποτε δισδιάστατο η τρισδιάστατο στοιχείο με ασυμμετρία, που μέσω περιστροφών συνδυάζεται και καλύπτει το επίπεδο ή το χώρο.

Πλέον, η αυξημένη προσβασιμότητα σε ψηφιακά εργαλεία παραμετρικού σχεδιασμού και παραγωγής, έχει οδηγήσει σε αναζωπύρωση την έρευνα πάνω σε ιστορικά αλλά και νέα μοτίβα (patterns), τα οποία βρίσκουν εφαρμογές σε οικοδομικά κελύφη, συστήματα σκίασης αλλά και πειραματικές κατασκευές. Σχεδιαστές σε αναζήτηση νέων ευέλικτων γεωμετρικών εργαλείων και συνδυαστικών κανόνων, (επαν)ανακαλύπτουν και χρησιμοποιούν μοτίβα όπως τα πλακίδια Truchet. Βασικές γεωμετρικές γλώσσες σχεδιασμού διεισδύουν στις μεθοδολογίες όχι μόνο αρχιτεκτόνων αλλά και σχεδιαστών ψηφιακών παιχνιδιών, διαδραστικών εφαρμογών αλλά και ειδικών εφέ στον κινηματογράφο. Το ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν είναι ουσιαστικά το ίδιο σε όλες τις περιπτώσεις: πώς μπορούν να σχεδιαστούν περίπλοκα συστήματα μέσα από απλούς κανόνες.