Κτηριο Γραφειων στη Λυκοβρυση

Το υφιστάμενο κτήριο είναι ένα από τα σπάνια δείγματα μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα και από τα σημαντικότερα έργα του Γραφείου Τομπάζη. Ολοκληρώθηκε το 1972 ως έδρα της εταιρείας παραγωγής τσιμέντων Ηρακλής.

Η αναγέννησή του αποτέλεσε για μας ηθική πρόκληση όσον αφορά το όριο της επέμβασης στην υφιστάμενη δομή. Στα 50 χρόνια της ζωής του, το κτήριο είχε αλλοιωθεί με επιχρίσματα σε διάφορες αποχρώσεις, με τελευταία την ώχρα, χάνοντας έτσι την αρχική μπρουταλιστική του υφή. Γι αυτό, η πρώτη επέμβασή μας αφορούσε την επαναφορά της αρχικής εικόνας των επιφανειών εμφανούς σκυροδέματος (40.000m2).

Ωστόσο, στο εσωτερικό του κτηρίου, στόχος μας δεν ήταν να μηδενίσουμε την επέμβασή μας μέσω μιας πιστής ανακατασκευής της αρχικής μορφής του. Οι δραστικές χωρικές αναδιατάξεις στο εσωτερικό είχαν ως στόχο τη δημιουργία ενός νέου χώρου που όμως “βρισκόταν” πάντα εκεί, στο “υποσυνείδητο” του κτηρίου, από το 1972.

Σε αυτή την προσπάθεια μας καθοδήγησε κυρίως ο κάνναβος 1,20m×1,20m που αντιστοιχεί στις διαστάσεις του τυπικού στοιχείου της φατνωματικής οροφής. Ο κάνναβος αποτέλεσε τη βάση για κάθε σχεδιαστική επέμβαση στο κτήριο: όλα τα αρχιτεκτονικά και ηλεκτρομηχανολογικά στοιχεία βασίζονται στον υλικό και τον τρισδιάστατα νοητά προβαλλόμενο κάνναβο που ορίζει η φατνωματική οροφή. Με στόχο την ανάδειξη της γεωμετρίας της οροφής ως γενέτειρας του όλου σχεδιασμού απομακρύνθηκε κάθε είδους μηχανολογικός ή άλλος εξοπλισμός, σε αντίθεση με την προηγούμενη κατάσταση του κτηρίου, κατά την οποία η οροφή καλυπτόταν με ψευδοροφές και αλλά αρχιτεκτονικά και ηλεκτρομηχανολογικά στοιχεία. H έως τώρα “θαμμένη” φατνωματική οροφή λειτουργεί ως “αρχαιολογικό” εύρημα, το οποίο καθορίζει τη νέα μορφή του εσωτερικού του κτηρίου και οδηγεί τον χώρο “προς μια απόλυτη αρχιτεκτονική”.