Διεθνης Αεροσταθμος Στο Ηρακλειο Κρητης

O διεθνής αεροσταθμός Ηρακλείου είναι ένα από τα πρώτα κτίρια εξυπηρετήσεως αεροπορικών συγκοινωνιών στη χώρα μας που μελετήθηκαν και κατασκευάστηκαν από Έλληνες τεχνικούς. Κάθε προηγούμενη πείρα στον τομέα αυτόν έλειπε. Η αναζήτηση βοηθητικών στοιχείων από παρόμοια κτίρια άλλων χωρών δεν ήταν δυνατή, γιατί ο αεροσταθμός του Ηρακλείου από προορισμό και τρόπο λειτουργίας είναι ένα ιδιόρρυθμο κτίριο. Εξυπηρετεί γραμμές εσωτερικού και γραμμές εξωτερικού στις οποίες υπάρχουν μόνον ναυλωμένες πτήσεις τουρισμού που πραγματοποιούνται σε μια περιορισμένη χρονική περίοδο. Έτσι ο αεροσταθμός έχει περίοδο αιχμής με 800 διακινούμενους επιβάτες και περίοδο αμβλύνσεως της κινήσεως με 100 επιβάτες, οπότε μεγάλο μέρος του κτιρίου παραμένει αχρησιμοποίητο.
Το μορφολογικό και κατασκευαστικό αποτέλεσμα υπήρξε χαμηλότερο του επιδιωκόμενου. Αυτό οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στη μη παρακολούθηση της κατασκευής από τους μελετητές, αφού η επίβλεψη έργων τού δημοσίου από τούς ιδιώτες μελετητές τους δεν προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Από την άλλη πλευρά επέδρασσε δυσμενώς στο όλο έργο και η γεωγραφική θέση του γιατί, όπως είναι γνωστό, η κατασκευή έργων έξω από την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας συναντά σημαντικές δυσκολίες λόγω μη υπάρξεως ικανοποιητικού αριθμού ειδικευμένων τεχνιτών. Η λειτουργική διάρθρωση, το πρόγραμμα και τα υπόλοιπα στοιχεία του έργου δημοσιεύτηκαν στον τόμο 3/1969 των Αρχιτεκτονικών Θεμάτων.
Το κτίριο κατασκευάστηκε σε 40 μήνες και κόστισε 55 έκ. δρχ. Φορέας προγραμματισμού του έργου ήταν το Υπουργείο Δημοσίων Έργων, Διεύθυνση Γ5, και η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (που μελέτησε επίσης την επίπλωση και την εσωτερική διακόσμηση του έργου - άρχιτέκτων Ε. Δεκαβάλας). Το έργο κατασκευάστηκε από την «Παντεχνική». Η επίβλεψή του έγινε από την Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Ηρακλείου (μηχανικοί Γ. Βέροιος και Γ. Κουκουριτάκης).


Κείμενο από το περιοδικό: «αρχιτεκτονικά θέματα» Νο 7 , 1973.