Κατοικια στη Λαρισα

Η αρχιτεκτονική χειρονομία εμπνέεται από το τοπίο του κάμπου της Λάρισας. Το αντιλαμβάνεται σαν ένα γήινο, ορθοκανονικό puzzle. Τόσο η γεωμετρία της κτηριακής μορφής, όσο και η κανονικότητα του κήπου, διαρθρωμένου σε ορθογωνικές περιοχές ποικίλων ειδών φύτευσης, είναι έκφραση αυτής της μνήμης.

Το κτίσμα, σχήματος ‘Γ’, πλησιάζει το άκρο του οικοπέδου, αφήνοντας ζωτικό χώρο για τον κήπο προς τον ευνοϊκό προσανατολισμό και τη θέα. Το συντακτικό της σύνθεσης βασίζεται σε επάλληλες διαβαθμισμένες μεταβάσεις, όπου κάθε φορά φανερώνεται σε δεύτερο πλάνο το τοπίο· έτσι, η πεζή κίνηση από τον δημόσιο χώρο προς την κατοικία εξελίσσεται σε ακολουθία αποκαλύψεων, όπως το αίθριο με τα εποχιακά λουλούδια, που ‘αποκρύπτει’ την είσοδο, μετατρέποντας σε υπερβατική την πορεία προσέγγισης.

Ο τραχύς όγκος ανοίγει διαλόγους με την περιβάλλουσα φύση, ενόσω ο ρυθμός των ανοιγμάτων του φροντίζει άλλοτε για τις επιθυμητές συνθήκες ιδιωτικότητας και άλλοτε για οπτικές συνδέσεις με το πανόραμα του κάμπου και της πόλης, παρέχοντας μια άμεση εμπειρία από διαφορετικές αφηγήσεις, που διεισδύουν η μια στην άλλη.

Η κατοικία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, δύο υπέργεια και ένα υπόγειο. Στον υπόγειο όροφο εξυπηρετούνται ο ξενώνας, το γραφείο, το πλυντήριο, αποθήκες, ο χώρος στάθμευσης και ηλεκτρομηχανολογικοί χώροι. Αντίστοιχα, στο ισόγειο αναπτύσσονται οι χώροι υποδοχής, το καθημερινό καθιστικό, η κουζίνα, το wc και η γκαρνταρόμπα, ενώ στον πρώτο όροφο τα υπνοδωμάτια, εκ των οποίων το ένα είναι κύριο, και οι χώροι υγιεινής. Στο εσωτερικό μέρος του οικοπέδου, προς τη θέα του θεσσαλικού κάμπου, έχει χωροθετηθεί η επιμήκης κολυμβητική δεξαμενή με τα υπαίθρια καθιστικά. Ξύλινα πετάσματα, τοποθετημένα ελεύθερα στον χώρο, αρθρώνουν τον κήπο της κατοικίας σε επιμέρους ζώνες-προεκτάσεις της εσωτερικής οργάνωσης.