Κατοικια στην Κοιλαδα 2

Το οικόπεδο βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο ενός λόφου στο Πόρτο Χέλι. Δυτικά το οικόπεδο έχει περιορισμένη θέα προς την θάλασσα, από την μεσημβρινή πλευρά συνορεύει με τον πυκνοδομημένο λόφο και η προσέγγιση του οικοπέδου γίνεται από την βόρεια πλευρά. Η κατοικία αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο και όροφο. Στο ισόγειο τοποθετείται το σαλόνι, η τραπεζαρία, η κουζίνα καθώς και δύο ξενώνες. Στον όροφο βρίσκονται τα τέσσερα υπνοδωμάτια της οικογένειας και στο υπόγειο υπάρχει ένα play room για τα παιδιά, ένας ξενώνας καθώς και διάφοροι βοηθητικοί χώροι και αποθήκες.

Βασικό στοιχείο της λύσης ήταν η αξιοποίηση της απρόσκοπτης θέας προς την θάλασσα, γι’ αυτό τον λόγο, το οικόπεδο υπερυψώθηκε από το επίπεδο του δρόμου. Η κατοικία τοποθετήθηκε προς την ανατολική πλευρά του οικοπέδου για να παραμείνει ελεύθερος ο χώρος προς την θάλασσα. Ως επί το πλείστον η κατοικία χρησιμοποιείται τους καλοκαιρινούς μήνες, γι’ αυτό κύριο μέλημα ήταν η δημιουργία εξωτερικών ιδιωτικών, προφυλαγμένων χώρων, οι οποίοι έχουν χρηστικά εξίσου σημαντικό ρόλο με τους εσωτερικούς. Από το εσωτερικό της κατοικίας απλώνεται ενιαίος ο υπαίθριος χώρος και η θέα μέχρι τη θάλασσα χωρίς παρεμβολές από άλλα κτήρια. Αυτός είναι εντελώς απομονωμένος από τις γειτονικές κατοικίες με έναν πέτρινο τοίχο που καλύπτεται μερικώς από πέργκολες και περιλαμβάνει την πισίνα και τον κήπο που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο των χώρων υποδοχής.

Η ενοποίηση του εσωτερικού και υπαίθριου χώρου επιτυγχάνεται με την δημιουργία μεγάλων συρόμενων ανοιγμάτων σε όλο το μήκος και ύψος της πρόσοψης του ισογείου. Τα ανοίγματα αυτά, δημιουργούν έναν χώρο που επεκτείνεται στις σκεπασμένες και ανοικτές βεράντες, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την απόλυτη συνέχεια του χώρου. Η προστασία από τον ήλιο και την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, ελέγχεται εξωτερικά με τις σκεπαστές βεράντες, τις πέργκολες με τις πυκνές δοκίδες, τα εξώφυλλα και επί πλέον με εσωτερικά rollers. Η βορινή και η ανατολική πλευρά του κτηρίου με τους βοηθητικούς χώρους έχουν μικρότερα ανοίγματα. 

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν επελέγησαν ώστε να επιτείνεται η ενότητα και συνέχεια των χώρων. Οι λευκοί όγκοι του κτηρίου είναι από λευκό σοβά, με μόνο άλλο υλικό την τοπική πέτρα για τους τοίχους που περιβάλλουν τις βεράντες ενώ τα δάπεδα του ισογείου είναι από ανοιχτόχρωμο τραβερτίνο αγυάλιστο που επεκτείνεται και στον υπαίθριο χώρο.