Μεταλλικη κατοικια στην Πατρα

Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης κατοικίας βασίστηκε σε μία μεθοδολογία η οποία επιχείρησε να συσχετίσει τη δόμηση του χώρου με τα αυτοβιογραφικά στοιχεία της κατοίκου. 

Μετά από μια σειρά αναλυτικών ημιδομημένων συνεντεύξεων (semi-structured interviews) αναδείχτηκε η πρόθεση της κατοίκου να ζήσει σε μια κατοικία που ‘να μην μοιάζει με κατοικία’. Φάνηκε με άλλα λόγια ότι σε μία κομβική για τη ζωή της περίσταση (αυτό που o Anthony Giddens ονομάζει ‘critical situation’) προτίμησε τη διαφοροποίηση από το κοινά αποδεκτό, τη σύγκρουση με τις κοινωνικές συμβάσεις και τη συνειδητή επιλογή μιας εξατομικευμένης προσωπικής πορείας η οποία δεν ήταν κλειστή και τυπική αλλά ανοιχτή και εναλλακτική.

Έτσι η κάτοψη ακολούθησε ένα ανοιχτό, ‘εν δυνάμει’ διαμορφούμενο πρόγραμμα ενώ η εμφάνιση της μεταλλικής κατασκευής μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συντηρητική αναπαραγωγή μορφολογικών αναφορών στο ευρέως αποδεκτό ‘γούστο’ τόνισε την αντίθεση προς τις συμβατικές κοινωνικές προδιαθέσεις.

Η κατασκευή της κατοικίας αποτέλεσε επομένως μια αναστοχαστική διαδικασία όπου η αρχιτεκτονική ήρθε να ενδυναμώσει αυτή τη συνειδητή επιλογή. Με άλλα λόγια η αρχιτεκτονική, τόσο ως συνθετική οργάνωση όσο και ως κατασκευαστική επίλυση, έγινε η υλική ‘πλαισίωση’ των ρήξεων που επιχείρησε να πραγματώσει η κάτοικος στην προσωπική και κοινωνική σφαίρα. 

Μια ‘κατοικία που δεν μοιάζει με κατοικία’ ή αλλιώς, μια ζωή που επιθυμεί ένα μη προδιαγεγραμμένο μέλλον.