Μονοκατοικια στη Βουλα

Η επιλογή του οικοπέδου έγινε με στόχο την κατασκευή κατοικίας τόσο για μόνιμη διαμονή όσο και για παραθερισμό. Η μεγάλη υψομετρική διαφορά των πλευρών του οικοπέδου, μαζί με την διαγώνια κλίση στα νοτιοδυτικά, τη θέα προς τους λόφους της Βάρκιζας και τη θαλάσσια περιοχή της Βούλας-Βουλιαγμένης και ο μεγάλος όγκος της υφιστάμενης πολυκατοικίας στα ανατολικά απετέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες για τη θέση του κτηρίου.

Η διάταξη των χώρων σε τρία επίπεδα και σχήμα „Γ“, με πλάτη προς τον βορρά και λιγοστά ανοίγματα προς την ανατολή (όπου βρίσκεται η γειτονική πολυκατοικία), δημιουργεί έναν προφυλαγμένο από τους ανέμους υπαίθριο χώρο στο ισόγειο, στραμμένο προς την μεσημβρία. Αυτός προστατεύεται από τον δυτικό ήλιο με πλευρικά τοιχία και πλάκα οροφής με ένα μεγάλο, κυκλικό άνοιγμα, το οποίο εξασφαλίζει τον ηλιασμό μιας μικρής πισίνας.

Η είσοδος, σε συνέχεια του κήπου, βρίσκεται στη στάθμη του υπογείου, που περιλαμβάνει χώρο πολλαπλών χρήσεων, WC, αποθήκη, μηχανοστάσιο και χώρο στάθμευσης δύο οχημάτων,

καθώς και ανελκυστήρα για το ισόγειο και τον όροφο.

Η υποδοχή, το καθιστικό με το τζάκι, η τραπεζαρία, το WC επισκεπτών και οι ανοικτές κλίμακες από την είσοδο και προς τον όροφο αποτελούν μία από τις δύο ενότητες χώρων του ισογείου.

Η δεύτερη περιλαμβάνει την κουζίνα με τον χώρο εργασίας και το καθημερινό.

Σε δύο χωριστές ενότητες έχει οργανωθεί και ο όροφος. Η μία, με το υπνοδωμάτιο των γονέων, τον προθάλαμο, το λουτρό και την ιματιοθήκη, βρίσκεται σε απόσταση από τα παιδικά υπνοδωμάτια με το λουτρό τους, τα οποία βλέπουν προς μία κλειστή αυλή και αποτελούν μέρος μιας δεύτερης ενότητας.

Γύρω από το κεντρικό, ορθογώνιο άνοιγμα, που επιτρέπει την οπτική επικοινωνία με τους χώρους υποδοχής του ισογείου, τοποθετήθηκαν το γραφείο και ο ξενώνας. Συρόμενα, πτυσσόμενα και ανοιγόμενα πετάσματα παρέχουν τη δυνατότητα, οι χώροι αυτοί να μετατρέπονται σε κλείστους ή ανοικτους, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες.

Το διώροφο εξωτερικό αίθριο, που περιβάλλεται από το σπίτι και την ελεύθερη προς τη θέα βεράντα του ορόφου, ορίζεται από την πέργκολα, αποτελεί συνέχεια του εσωτερικού χώρου και επιτρέπει άπλετο φωτισμό, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την πλαστική μορφή των όγκων της κατοικίας.