Πολυκατοικια στη Λεωφορο Βασιλισσης Σοφιας 129

Οι συνθετικές αρχές στις οποίες βασίστηκε η πολυκατοικία επί της Βασιλίσσης Σοφίας 129 είναι κοινές με τις αρχές της πολυκατοικίας στην οδό Σεμιτέλου, με παραλλαγές σε επιμέρους στοιχεία. Το ενιαίο πλέγμα της πρόσοψης συνθέτουν τώρα οι μεσαίοι τέσσερις όροφοι. Τη βάση αποτελεί μόνον η στάθμη του ισογείου, αλλά η λιθοδομή αντικαθίσταται με συνεχή οριζόντια παράθυρα από εμφανές τούβλο. Στους τέσσερις τυπικούς ορόφους, η σχέση των δύο επιπέδων της πρόσοψης διαφοροποιείται. Έτσι δημιουργείται μια διαρκής εναλλαγή κενών και πλήρων που βασίζεται στον κάνναβο του πλέγματος της Σεμιτέλου 5. Η διαφοροποίηση αυτή εντείνεται από την αντίθεση των χρωμάτων. Ο πέμπτος όροφος διαμορφώνεται ολόκληρος στο πίσω μόνο επίπεδο ως μια οριζόντια ζώνη, δημιουργώντας ένα είδος στέψης στο κτήριο. Οι κατόψεις των διαμερισμάτων οργανώνονται κατά τρόπο ανάλογο εκείνου της πολυκατοικίας Σεμιτέλου 5. 

Επελέγη από τους επιμελητές της έκθεσης ‘Τοπία εκμοντερνισμού: Ελληνική Αρχιτεκτονική ΄60 και ’90’ ως αξιόλογο παράδειγμα αστικής πολυκατοικίας. Αναφέρουν (Αίσωπος Γ., Σημαιοφορίδης Γ., 1999, σ. 101) χαρακτηριστικά: ‘Αποτελούνταν από ισόγειο, πέντε ορόφους και έναν τελευταίο σε υποχώρηση. Η όψη του στο δρόμο πρότεινε διαφορετικές παραλλαγές σχημάτων μέσα στα πλαίσια του καννάβου. Αυτή η προσέγγιση έδειχνε ότι ο αρχιτέκτονας είχε απομακρυνθεί από το απλό, ομοιόμορφο πλαίσιο παλαιότερων πολυκατοικιών του προς ένα πιο πολύπλοκο πλαίσιο που τόνιζε δύο οριζόντιες γραμμές- εσοχές (πάνω και κάτω κορυφή και βάση), προοιωνίζοντας ίσως έτσι τη μορφολογία των οριζόντιων κατοικιών του της δεκαετίας του ’60. Οι κατόψεις των διαμερισμάτων οργάνωναν την είσοδο, την κουζίνα, την τραπεζαρία, τα υπνοδωμάτια και τους χώρους διημέρευσης γύρω από έναν κύκλο’.