Homa Vagia. Αυτοεξυπηρετουμενα καταλυματα στη Σεριφο

Το HOMA είναι μια τουριστική μονάδα, εμβαδού 180m², στη Βαγιά Σερίφου. Αποτελείται από τρία ανεξάρτητα καταλύματα των δύο υπνοδωματίων, με μικρό χώρο διημέρευσης το καθένα. Οι εξωτερικοί χώροι, αναλογικά σαφώς εκτενέστεροι των εσωτερικών, περιλαμβάνουν για την κάθε μονάδα κουζίνα, καθιστικό, τραπεζαρία και κολυμβητική δεξαμενή αποκλειστικής χρήσης.

ΣΗΜΕΙΟ, ΓΡΑΜΜΗ, ΕΠΙΠΕΔΟ.

Το πλαίσιο, μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το έργο, είναι ο νότος της Σερίφου, μια περιοχή με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Ίχνη των εγκαταστάσεων των μεταλλείων βρίσκονται διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή και σηματοδοτουν την ύπαρξη ενός «δεύτερου επιπέδου κατοίκησης», ενός πλούσιου υπεδάφους και μιας πολύ σημαντικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Σημείο: Οι οπές, σε μέγεθος δωματίου, που προέκυψαν από τις εξορύξεις, υποδηλώνουν την είσοδο σε ένα δεύτερο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από το επίπεδο του φυσικού εδάφους. Γραμμή: Στην επιφάνεια τα λιθόστρωτα μονοπάτια, καθώς και το δίκτυο των σιδηροτροχιών των βαγονιών, υπογραμμίζουν έντονες χαράξεις που εμβληματικά εντάσσονται στο ελεύθερο φυσικό τοπίο. Επίπεδο: Οι χαράξεις αυτές παράγουν εκτεταμμένες επίπεδες επιφάνειες που λειτουργούν ως τεχνητές προεκτάσεις του επικλινούς εδάφους. Η αναγνώριση των δομών αυτών και η πρόθεση αναβίωσης ενός σεναρίου κατοίκησης κάτω από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα του σχεδιασμού. Εκμεταλλευόμενοι τη φυσική κοιλότητα του οικοπέδου χαράζουμε δύο τεθλασμένες γραμμές <ΓΡΑΜΜΗ> που χάνονται στο τοπίο. Οι δύο αυτές χαράξεις ορίζουν αντίστοιχα δύο επίπεδα πλατώματα <ΕΠΙΠΕΔΟ>, στα οποία χωροθετούνται τα καταλύματα (ένα στο πρώτο επίπεδο και δύο στο δεύτερο). Τα τρία καταλύματα τοποθετούνται υπό γωνία το ένα ως προς το άλλο, εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα, αλλά και ελαφρώς διαφοροποιημένες οπτικές προς τη θάλασσα. Τα καταλύματα προσεγγίζονται από το δώμα, μέσα από επιμήκεις οπές, με μία γραμμική σκάλα που σηματοδοτεί την είσοδο στο υπέδαφος, το «νέο» επίπεδο κατοίκησης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Κατ’ αναλογία των οπών <ΣΗΜΕΙΟ> που αποτελούσαν και τη μοναδική πηγή φωτισμού στις σκοτεινές στοές των μεταλλείων, τα αίθρια, οι σκάλες και οι κολυμβητικές δεξαμενές προκύπτουν από τις τετράγωνες και ορθογωνικές μάζες που αφαιρούνται από τα επίπεδα, δημιουργώντας εναλλαγές πλήρους και κενού και εισάγοντας φυσικό φωτισμό στους χώρους διαβίωσης. O έγχρωμος σοβάς, στο χρώμα του χώματος, τα κτιστά έπιπλα από λευκό εμφανές σκυρόδεμα, το ξύλο και τα φυσικά βράχια που πλαισιώνουν την κατασκευή, υπογραμμίζουν τη μονολιθικότητα μιας σύνθεσης που προέκυψε από τη γλυπτική επεξεργασία του φυσικού εδάφους.