'Taverna' & 'Helios', Εγκαταστασεις εστιασης

HELIOS

Το έργο βρίσκεται στην περιοχή της κολυμβητικής δεξαμενής του ξενοδοχείου ‘Ναυσικά’. Τμήμα του εκτείνεται, παράλληλα προς αυτήν, μπροστά από το κτήριο και με θέα στη θάλασσα, ενώ το υπόλοιπο τοποθετείται εγκάρσια, σε σχήμα Γ, περιβάλλοντας τη γωνία της κολυμβητικής δεξαμενής προς το θαλάσσιο μέτωπο. Το πρώτο τμήμα, πλησιέστερο στο ξενοδοχείο, είναι το εστιατόριο και bar, για τα οποία ζητήθηκε να σχεδιαστεί ένας υπόστεγος χώρος δυναμικότητας 180 θέσεων, κατανεμημένος σε ζώνες καθιστικών, ‘low dining’ και ‘standard dining’. Η εταιρεία Four Seasons προόριζε αυτό το μέρος για bar-restaurant και χώρο χαλάρωσης.

Για την ταυτότητα του χώρου, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια συνέχεια της εμβληματικής μοντέρνας αρχιτεκτονικής του υπάρχοντος ξενοδοχείου, με ισχυρό το στοιχείο του ορθογωνικού καννάβου.

Ο κάνναβος επεκτάθηκε προς τον χώρο αναφοράς, λειτουργώντας ως οδηγός υποδιαίρεσής του. Επί του καννάβου σχεδιάστηκε ένα στέγαστρο, το οποίο δανείζεται μορφολογικά στοιχεία από το ξενοδοχείο, λευκό, με έντονα ορθογωνικά υποστυλώματα και δοκούς. Το στέγαστρο αποτελείται από τμήματα διαφορετικού ύψους και δημιουργεί μι- κρότερες ομαδοποιημένες ζώνες. Λειτουργικά, ο στεγασμένος χώρος αποτελείται από δύο πυρήνες: ένα για το bar του εστιατορίου και ένα για το bar των ποτών. Χρησιμοποιήθηκαν αντίστοιχα διαφορετικού τύπου και ύψους καθίσματα, ώστε να διαχωρίζονται ως ενότητες, χωρίς όμως να αποκόπτονται οπτικά. Για την κατασκευή επιλέχθηκε το αλουμίνιο, υλικό ανθεκτικό στο παραθαλάσσιο περιβάλλον.

Στο δάπεδο ο κάνναβος του στεγάστρου υποδιαιρείται στο μισό, δημιουργώντας μικρότερες περιοχές με ποικίλο ύψος, επιτρέποντας συνθήκες πιο οικείου χώρου μέσα στο γενικό άνοιγμα. Έτσι, ενώ το στέγαστρο ενοποιεί τον χώρο, το δάπεδο τον επιμερίζει. Μια σειρά από κουρτίνες διαμορφώνει εφήμερα όρια μεταξύ των ζωνών, προσθέτει μια παιγνιώδη κίνηση στον χώρο και μια ‘μαλακή’ αίσθηση ιδιωτικότητας. Στο cocktail bar και τις γύρω ζώνες καθιστικού, το δάπεδο ‘σπάει’ και διαχέεται στην παραλία μπροστά, σχηματίζοντας μικρές περιοχές χαλαρών καθιστικών με fire pits. Εξαιρετική προσοχή δόθηκε στην ενσωμάτωση των ήδη υπαρχόντων επί τόπου δένδρων και βράχων, εγκαθιστώντας το κτήριο ομαλά στον χώρο. Το στέγαστρο πλέκεται γύρω τους και ανάμεσά τους και τους επιτρέπει να αναδυθούν ως ‘στιγμιότυπα συρραφής’.

Η γενική εντύπωση είναι αυτή μιας κομψής λευκής κατασκευής που αποτίει φόρο τιμής στον σχεδιασμό, τον χαρακτήρα και το ύφος του γειτονικού κτηρίου, επεκτείνοντας την αυστηρή φορμαλιστική του αρχιτεκτονική σε ένα χώρο πιο διαγραμματικό, γεμάτο με φως και κίνηση.

TAVERNA

Ζητούμενο ήταν ο ανασχεδιασμός της υπάρχουσας ταβέρνας στον όρμο κάτω από το ξενοδοχείο ‘Αρίων’ του ‘Αστέρα Βουλιαγμένης’, ήδη Four Seasons Astir Palace Beach Resort, μπροστά σε μια αμ- μώδη παραλία. Η εταιρεία ‘Four Seasons’ είχε οραματιστεί μια ανανεωμένη ελληνική ταβέρνα, η οποία θα λειτουργούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και ως το βράδυ και θα προσέφερε σύγχρονες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, αναδεικνύοντας ταυτό- χρονα τις ρίζες ενός γεύματος δίπλα στη θάλασσα στην ελληνική παράδοση.

Αρχική πρόθεση του σχεδιασμού ήταν η πρόταση να διαφοροποιηθεί από την αρχιτεκτονική των υπαρχόντων μοντερνιστικών κτισμάτων στο υψηλότερο επίπεδο και να εναρμονιστεί περισσότερο με το φυσικό περιβάλλον. Οι υπόστεγες κατασκευές και όγκοι της προϋπάρχουσας ταβέρνας διασπάστηκαν σε δύο επίπεδα. Δημιουργήθηκε έτσι μια νέα τοπογραφία, αποτελούμενη από ‘πεζούλες’, κατασκευασμένες με τη λογική της ξερολιθιάς, η οποία αποτέλεσε βασική πηγή έμπνευσης για τον σχεδιασμό της νέας ταβέρνας. Η κλιμακωτή τοπογραφία τέμνεται από πλακόστρωτα μονοπάτια και ράμπες πρόσβασης. Αυτό δίνει μια δυναμική στη σύνθεση, καθοριζόμενη από τις προσβάσεις, όπου ο επισκέπτης ενθαρρύνεται να περιπλανηθεί στην πορεία του από το ξενοδοχείο και τα bungalows ως την παραλία. Οι βοηθητικοί χώροι εγκιβωτίζονται ανάμεσα στα λίθινα τοιχία που συγκροτούν τις ‘πεζούλες’, σε έναν υπόσκαφο όγκο με φυτεμένο δώμα. Μπροστά τους, πάνω στο αποτύπωμα της προϋπάρχουσας πέργκολας, αναδύονται δύο νέες πέργκολες κα- τασκευασμένες από ξυλεία ιρόκο. Αρθρώνονται σαν δύο τόξα που δανείζονται τη μορφή τους από το τοπίο. Αντικατοπτρίζοντας τον καμπύλο σχεδιασμό του ξενοδοχείου ‘Αρίων’ και σε αντίθεση με τον φορμαλισμό του γειτονικού ξενοδοχείου ‘Ναυσικά’, η πρόταση αποδίδει τη δυναμική της τοπογραφίας στη μορφή του κτηρίου.