Ανακατασκευη διαμερισματος στο κεντρο της Αθηνας

Ο ένοικος ως τελεστής σε ιδιωτικό και δημόσιο πεδίο.

Ένα τυπικό διαμέρισμα αστικής πολυκατοικίας του 1960 στο κέντρο της Αθήνας ανακατασκευάζεται διατηρώντας -από την πληθώρα των στοιχείων που κατακερμάτιζαν τον χώρο- ένα βασικό μορφικό περιορισμό: το κλιμακοστάσιο του κτηρίου στο κέντρο του.

Βασική επιλογή απετέλεσε η οργάνωση των χρήσεων γύρω από το κεντρικό στοιχείο του κλιμακοστασίου μέσω μιας κυκλικής, ροϊκής κίνησης. Το στοιχείο αυτό παίρνει μια γλυπτική μορφή, η οποία ‘μαγνητίζει’ όσα αντικείμενα του σπιτιού χρήζουν αποθήκευσης, ‘βαραίνει’ λόγω της κλίμακας, της δομής και του χτιστού υλικού και ‘έλκει’ διαρκώς την κύρια κίνηση του διαμερίσματος. Η σύνθεση ανταποκρίνεται στη χρήση της κάθε πλευράς αποτελώντας το μινιμαλιστικό, ενιαίο υπόβαθρο, στο οποίο ο ένοικος θα επιδράσει μορφικά μέσω των αντικειμένων. Οι απέναντι τοίχοι παραμένουν ήρεμοι καθιερώνοντας στον χώρο μιαν αντίστιξη λειτουργικού και αισθητικού περιεχομένου.

Κατά μήκος της κυκλικής κίνησης αρθρώνονται διαφορετικές ποιότητες χώρων που επιχειρούν να διαχειρισθούν τη σχέση προσωπικού – κοινόχρηστου μέσω της ατμόσφαιρας, του υλικού, της κλίμακας, της στάθμης του δαπέδου και της χρήσης, η οποία κάθε φορά διανύεται. Πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή του λουτρού, που παρεμβάλλεται μεταξύ των υπνοδωματίων, η κίνηση πραγματοποιείται σε πιο στενό χώρο, σε ένα περιβάλλον ήπιου φωτισμού και πλαστικών υλικών. Στην κουζίνα, εκτός από το υλικό και το χρώμα, τα οποία είναι κοινά στους ‘υγρούς χώρους’, η κίνηση αλλάζει επίπεδο και μπλέκεται περισσότερο με τη λειτουργία του χώρου που διασχίζει, ενώ κατά τη μετάβαση από το καθιστικό στο υπνοδωμάτιο, ο χώρος ανοίγει, οι χρήσεις είναι συνεπίπεδες και τα υλικά παραμένουν ίδια. Τέλος, οι βαριές συρόμενες πόρτες, που εξαναγκάζουν στην ίδια σωματική κίνηση κατά το άνοιγμά τους και αναδεικνύονται καθαυτές ως αντικείμενα–όρια μέσω της κλίμακας και του χρώματός τους, καθιστούν τη χρήση τους μια καθοριστική πράξη στον χώρο, η οποία αναδεικνύει τον ένοικο ως συνδημιουργό της μορφής.