Επαγγελματικος χωρος στο Βυρωνα

Μετατροπή μονοκατοικίας του 1950 σε γραφεία και εργαστήριο χρυσοχοΐας.

Η νέα χρήση του κτηρίου απαιτούσε εσωστρέφεια. Η ανάγκη αυτή σε ένα κτήριο σχεδιασμένο αρχικά ως κατοικία δημιουργούσε ένα χώρο ερμητικά κλειστό.

Η ιδέα για τη μετατροπή βασίσθηκε στην δημιουργία ενός κεντρικού υπαίθριου χώρου, ενός αιθρίου, μέσω του οποίου το κτήριο άνοιξε προς το περιβάλλον του, πήρε φως και αέρα, διατηρώντας ταυτόχρονα την εσωστρέφεια του. Στον ανοικτό αυτό χώρο δημιουργήθηκε ένας κήπος. Γύρω του διατάχθηκαν οι χώροι των γραφείων, της έκθεσης κοσμημάτων, της κουζίνας και του εργαστηρίου. Ο σχεδιασμός και η επιλογή των υλικών έγιναν με στόχο την ανάδειξη του αιθρίου ως κύριου στοιχείου της δομής του κτηρίου. Ειδικά η χρήση γυαλιού και λάκας στις κατακόρυφες επιφάνειες αντανακλούν και διαχέουν τα χρώματα και το φως του κήπου.

Από το παλιό κτήριο κρατήθηκαν το κέλυφος και, στον βαθμό που αυτό ήταν δυνατόν, ο φέρων οργανισμός. Οι επεμβάσεις που έγιναν στον δεύτερο προκειμένου να διανοιχθεί το αίθριο ήταν θεμιτό να γίνονται αντιληπτές. Έτσι το υποστύλωμα από οπλισμένο σκυρόδεμα που μετακινήθηκε αντικαταστάθηκε από εξωτερικό μεταλλικό.

Σημαντική μέριμνα του σχεδιασμού ήταν η δυνατότητα μελλοντικής επαναφοράς του κτηρίου στην αρχική του χρήση, την κατοικία.