Η διαλυση του ‘κουτιου’ - Πολυκατοικια στο Γκαζι

Η πρόταση γεννήθηκε από τη διάλυση των ισχυρών ορίων του στοιχειώδους κατοικήσιμου ‘κουτιού’ και τη συγκρότηση μιας ανοιχτής, ρέουσας σύνθεσης ελεύθερων πλακών. Στην πολυ-κατοικία το κλειστό κουτί ‘ανοίγει’ προς τα έξω διαμορφώνοντας καταστάσεις εξωστρεφούς πολυ-κατοίκησης. Δημιουργεί, έτσι, διαγώνιες αντιστικτικές σχέσεις συνύπαρξης και συγκατοίκησης. Η ιδέα της διάλυσης τονίζεται από την καθαρή σχέση των κατακόρυφων και οριζόντιων επιπέδων που αρθρώνονται μεταξύ τους και συγκροτούν τη μορφή του θέματος. Τα επίπεδα αυτά δεν σταματούν στην όψη αλλά εισχωρούν, ολισθαίνουν, συρταρώνουν, στο εσωτερικό της λύσης και διαμορφώνουν τον κατοικήσιμο χώρο. Έτσι, η ανοιχτή, ρέουσα σύνθεση δεν είναι ένα αισθητικό παιχνίδι της επιδερμίδας, χωρίς βάθος, αλλά αποτελεί ισχυρή δομική εσωτερική κίνηση στον χώρο. 

Τα βασικά δομικά συνθετικά στοιχεία, που συγκροτούν το αρχιτεκτονικό lego της πρότασης, είναι η οριζόντια πλάκα χωρίς δοκάρια, από εμφανές οπλισμένο σκυρόδεμα, το κατακόρυφο τοίχωμα και ο ελεύθερος στύλος. Σε σχέση με αυτά αρθρώνονται ελάχιστοι τοίχοι πλήρωσης από ξηρά δόμηση (που τονίζονται με χρώμα, σε αντιστικτική σχέση με το μπετόν) και τα κουφώματα από αλουμίνιο ή σίδερο.

Το κτήριο συνεχίζει την οικοδομική γραμμή στο ισόγειο, ενώ από τον όροφο και πάνω οπισθοχωρεί από αυτήν, έτσι ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν οι μεγάλοι εξώστες, που διαμορφώνουν μια διαλεκτική σχέση με την πόλη. Δεν εξαντλεί την κάλυψη και αναπτύσσεται καθ’ ύψος, αποδίδοντας ελεύθερο χώρο και αυλή προς την πόλη και στο πίσω μέρος του οικοπέδου αντίστοιχα.