Μικρη μονοκατοικια στην Αγια Παρασκευη

Πρόκειται για την επισκευή και επέκταση ενός μικρού σπιτιού στην Aνατολική Aττική. Το αρχικό περιβάλλον του κτηρίου ήταν αυτό μιας περιοχής διακοπών που σταδιακά μετατράπηκε σε προάστιο με σχετικά πυκνή δόμηση, κρατώντας εν τούτοις μέρος της βλάστησης. Το οικόπεδο έχει έκταση περίπου ενός στρέμματος. Το αρχικό προπολεμικό κτήριο είχε ήδη υποστεί πολλές επεμβάσεις, σταδιακές προσθήκες και ισχυρές αλλοιώσεις του αρχικού του χαρακτήρα. Ζητούμενο ήταν η εγκατάσταση νέων υποδομών, η ανακαίνιση, η μικρή επέκταση και η ενότητα του νέου αποτελέσματος, με μια επέμβαση χαμηλού κόστους. Επιλογές ήταν να διατηρηθεί πλήρως ο πέτρινος φορέας, να γίνει με ελαφρά υλικά η επέκταση, να στεγαστεί με ενιαίο τρόπο όλο το κτήριο και να του αποδοθεί ένας σαφώς αστικός χαρακτήρας. Η προσπάθεια να αποδοθεί ένα ενιαίο ύφος στηρίχθηκε στην απλή γεωμετρία των πέτρινων δομικών στοιχείων: η ερμηνεία των επιφανειών του υπάρχοντος και της επέκτασης βασίστηκε στην ιδέα ενός γεωμετρικού παιχνιδιού που δεν δείχνει, αλλά αφήνει να εννοηθεί, το είδος του φορέα. Η βασική αναφορά για τον προσήλιο χώρο της προσθήκης είναι αυτή του αθηναϊκού σπιτιού: ένας επιμήκης χώρος από ελαφρά κατασκευή μπροστά από τον βασικό πέτρινο κτηριακό όγκο, με μεγάλα υαλοστάσια που δέχεται ανάμεικτες λειτουργίες. Η ιδέα αυτή ερμηνεύθηκε με μια πιο σύγχρονη οικοδομική. Άλλες αναφορές υπήρξαν το Διεθνές Ύφος, ο πρώιμος Mοντερνισμός στην Ελλάδα, το De Stijl.