Μονοκατοικια στην Κεα

Έντονα στοιχεία της ανατολικής πλευράς της Κέας αποτελούν η χαρακτηριστική τοπογραφία με την επιβλητική θέα, οι αγριοβελανιδιές, που σίτησαν τους ντόπιους σε δύσκολες περιόδους, και οι ιδιαίτερες κατασκευές: τόσο οι ‘όχτες’, που διαφορφώνουν το επικλινές έδαφος σε σχετικά οριζόντια επίπεδα, όσο και οι  στεγασμένες ‘καθηκιές’. Δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτών των τελευταίων αποτελούν: ο ‘γκντούντος’, το κενό που αφήνει η λίθινη κατασκευή από το σκαμμένο έδαφος, προκειμένου να αποστραγγίζουν τα νερά, και η συνήθης συνύπαρξη ενός πιο κλειστού χώρου (σταυλί) με έναν πιο ανοιχτό (στεγάδι), διαμορφώνοντας διαφορετικών ποιοτήτων κενά.

Τα παραπάνω αποτελούν και αναγνώσιμα στοιχεία του έργου: η διατήρηση όλων των δέντρων, η αναδιαμόρφωση με πεζούλες των επιπέδων επί των οποίων εδράζεται το νέο κτίσμα, ο σχεδιασμός των χώρων που είτε ορίζονται ως αυτόνομοι όγκοι, είτε ‘προκύπτουν’ ως κενά ανάμεσα σε αυτούς τους όγκους.

Το πρόγραμμα τοποθετείται επάνω σε μία ‘όχτα’διαμορφωμένη εκ νέου. Ο προσανατολισμός του είναι προς τη θάλασσα. Στην πίσω πλευρά, αποκολλάται από τον αναλληματικό τοίχο, διαμορφώνοντας ένα χώρο που ορίζει την πορεία προς το κτίσμα. Οι βασικές επιμέρους ενότητες του προγράμματος (καθημερινό και δύο υπνοδωμάτια) οργανώνονται σε διακριτούς όγκους, οι οποίοι αφήνουν κενά μεταξύ τους. Αυτά τα κενά αποτελούν χώρους μετάβασης ή εξυπηρέτησης (είσοδος στην κατοικία και διάδρομος κίνησης εντός του κτίσματος, λουτρά). Διακρίνονται με αυτό τον τρόπο, οι γεωμετρικά αυστηροί χώροι των λειτουργιών και τα πιο ιδιότυπα κενά που ρέουν ανάμεσα στους πρώτους.