‘The Hug’ Κατοικια στην Παρο

‘Εναγκαλισμός είναι μια οικουμενική στις ανθρώπινες κοινότητες μορφή σωματικής εγγύτητας, κατά την οποία δύο ή περισσότεροι άνθρωποι τοποθετούν τα χέρια τους γύρω από τον λαιμό, την πλάτη ή τη μέση τους και κρατιούνται ο ένας κοντά στον άλλον’.

Το έργο βρίσκεται στη θέση Άγιος Ιωάννης Δέτης της Πάρου. Έχει ανατολικό προσανατολισμό και θέα προς τη θάλασσα και τον κόλπο της Ναούσσης. Η περιοχή βρίσκεται υπό ειδική προστασία. Σε γειτνίαση έχει δημιουργηθεί το Περιβαλλοντικό Πάρκο του Αγίου Ιωάννη Δέτη.

Το συγκρότημα αποτελείται από δύο κτήρια με κοινό υπαίθριο χώρο και κολυμβητική δεξαμενή. Ο μεγάλος όγκος ενός ενιαίου κτίσματος διασπάται σε δύο όγκους και προσαρμόζεται αρμονικά στο έδαφος. Οι όγκοι παρατάσσονται προς τη θέα. Ανάμεσά τους δημιουργείται η κεντρική αυλή, προσαρμοσμένη στην κλίση του εδάφους και προστατευμένη από τους βόρειους ανέμους.

Η είσοδος βρίσκεται στη δυτική πλευρά του οικοπέδου, στο ψηλότερο σημείο, και διαμορφώνεται ανάμεσα στους αναλημματικούς τοίχους από λιθοδομή. Τα κτίσματα, μικρού όγκου, προσαρμόζονται κατά το δυνατόν στην κλίση και στην τοπογραφία του εδάφους. Βασικός στόχος είναι η μικρότερη επιβάρυνση με κτηριακό όγκο της συγκεκριμένης προστατευόμενης περιοχής. Η πίσω αυλή, προστατευμένη από τους έντονους ανέμους, οργανώνει τις λειτουργίες δημιουργώντας ένα πυρήνα σε άμεση αναφορά με τους κτηριακούς όγκους. Τέτοιες μορφές συναντώνται σε μοναστήρια, με τα κελλιά στην περίμετρο και την εκκλησία στο κέντρο. Ανάλογες διατάξεις συναντώνται και σε παραδοσιακά συγκροτήματα από ‘κατοικιές’.

Οι πέτρινοι τοίχοι κυκλώνουν και αγκαλιάζουν το κτήριο προστατεύοντας το από τις αδιάκριτες ματιές. Οι τοίχοι άλλοτε γίνονται κτήριο και άλλοτε δημιουργούν αυλές, προσαρμοσμένοι στο έδαφος και στο περιβάλλον. Οι λευκοί σοβαντισμένοι τοίχοι των κτηρίων είναι ορατοί μόνο από την εσωτερική αυλή και θραύσματα των όψεων διακρίνονται από τον περαστικό. Οι όψεις αναλύονται σε τοίχους γύρω από την κεντρική αυλή. Έτσι επιτυγχάνεται πλαστικότητα μορφής, ενταγμένη σε μια ενότητα αρχιτεκτονικής. Ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων συνδυάζεται με τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του κτηρίου. Το στοιχείο της επανάληψης και της τυποποίησης των ανοιγμάτων κυριαρχεί. Τα ανοίγματα στον περιμετρικό τοίχο είναι τα λιγότερα δυνατά.

Έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στην ‘πέμπτη όψη’, τα δώματα, καθώς υπάρχουν οπτικές προς αυτά από τους γύρω λόφους.

Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία της κυκλαδικής αρχιτεκτονικής, σχεδιάσαμε ένα σύνολο κτισμάτων και διαμορφώσεων του εδάφους, που προσαρμόζονται στην άνυδρη συνθήκη των Κυκλάδων, με σκοπό το μικρότερο αποτύπωμα του κτηρίου στο περιβάλλον. Ο μετασχηματισμός των μορφολογικών στοιχείων της κυκλαδικής αρχιτεκτονικής με στόχο τη δημιουργία μιας σύγχρονης αρχιτεκτονικής γλώσσας αποτελεί, μαζί με την ένταξη στο φυσικό τοπίο, την κατευθυντήρια αρχή σχεδιασμού.

Το σύνολο της υλοποιημένης επέμβασης συνδιαλέγεται με το τοπίο και δημιουργεί χώρο για κατοίκηση. Διαλύοντας τα όρια μεταξύ στεγασμένου και υπαίθριου χώρου, αγκαλιάζει την ανθρώπινη δραστηριότητα δημιουργώντας μια οικειότητα για το χώρο και τον τόπο.