‘Το σπιτι της Παγωνας’

Το ‘σπίτι της Παγώνας’ μεταμορφώνει τις απαιτήσεις της φτηνής κατασκευής και της αγοράς, καθώς και τυπικές επιθυμίες και τοπικές παραστάσεις των ενοίκων του, σε αρχιτεκτονική.

Η κατοικία βρίσκεται στη Βάρη, παραθαλάσσιο προάστιο στη νότια απόληξη του Υμηττού. Οι κλιματικές συνθήκες της θέσης, με τοπογραφία επίπεδης πρώην αλυκής, περίκλειστης από λόφους, χαρακτηρίζεται από ήπιο χειμώνα και ζεστό καλοκαίρι. Το κτήριο περιβάλλεται από χαμηλή, αραιή δόμηση και εργολαβικές, ως επί το πλείστον, μονοκατοικίες.

Η πορεία του σχεδιασμού καθορίστηκε από την ανάγκη βιωσιμότητας, χαμηλού κόστους κατασκευής και εξοικονόμησης ενέργειας στη χρήση. Χρησιμοποιήθηκαν τα υλικά και οι τεχνικές μιας συμβατικής εργολαβικής κατοικίας και απολύτως εξοικειωμένα σε αυτές τοπικά συνεργεία, με σχετικά ανορθόδοξο τρόπο.

Τα συστήματα εξοικονόμησης και παραγωγής ενέργειας αντιμετωπίστηκαν ρεαλιστικά ως προς την αναλογία κόστους εγκατάστασης/χρόνου απόσβεσης. Ο βιοκλιματικός χαρακτήρας της κατοικίας στηρίχθηκε σε παθητικά συστήματα προστασίας και έκθεσης στα εξωγενή φαινόμενα, ενώ ενισχύθηκε με τεχνολογίες συλλογής και αποθήκευσης της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας. Το στερεό της κατοικίας στοιχειοθετήθηκε έτσι ώστε να διαχειρίζεται προστατεύοντας, εκθέτοντας και φιλτράροντας την άμεση ακτινοβολία του ηλίου.

Προκύπτει η κατακόρυφη και οριζόντια συνέχεια διαφορετικών χώρων διαβίωσης μέσω μηχανισμών ανοίγματος. Στο σπίτι της Παγώνας δεν υφίστανται περιβάλλοντες χώροι ή κήπος, αλλά μια πρόοδος διαφορετικών, προσανατολισμένων, εν δυνάμει ημιυπαίθριων χώρων.

Η αρχιτεκτονική του σπιτιού της ‘Παγώνας’ βρίσκεται ενάντια στο Μοντέρνο: μεταφράζει τις επιθυμίες, ανάγκες και δυνατότητες συγκεκριμένων ανθρώπων σε μια πολύπλοκη συνέχεια χώρων, εμπειριών, εύκολης και ευχάριστης κατοίκησης, διεγείροντας τις αισθήσεις μαζί με τον κύκλο του καιρού και των εποχών, με σχήματα, αναλογίες, μεγέθη και κινήσεις. Μπορεί κάθε μέρα να είναι διαφορετική.