Τρεις εξοχικες κατοικιες στη Μανη

Ο σχεδιασμός των τριών παραθεριστικών κατοικιών εμπνέεται από τη μελέτη του μανιάτικου τοπίου και της τοπικής ανώνυμης αρχιτεκτονικής, που χαρακτηρίζεται από τη λιτότητα των κατασκευών από πέτρα, ξύλο και χώμα για την κάλυψη των αναγκών με τα ελάχιστα μέσα. Το οικόπεδο είναι στενόμακρο, με νοτιοδυτικό προσανατολισμό και απότομη κλίση. Η είσοδός του βρίσκεται στο βορειότερο άκρο του, ενώ στο νοτιότερο διατηρούνται ίχνη από παραδοσιακό αλώνι. Κύρια πρόκληση του έργου ήταν η απόδοση του χαρακτήρα της μανιάτικης αρχιτεκτονικής και η διασφάλιση όσο το δυνατόν μεγαλύτερης ιδιωτικότητας μεταξύ των μονάδων.

Η σύνδεση της εισόδου με το αλώνι μέσω ενός μονοπατιού αποτέλεσε πρωταρχική συνθετική πρόθεση. Το μονοπάτι οργανώνεται ως ευθεία πορεία, παράλληλη στην απότομη πλαγιά, και άξονας της όλης σύνθεσης. Το αλώνι αποκαθίσταται και μετατρέπεται σε χώρο συνάντησης των κατοίκων του συγκροτήματος. Το βασικό συνθετικό εργαλείο στην όλη σύνθεση είναι ο πέτρινος τοίχος, ο οποίος ακολουθεί κάθε φορά τη φυσική κλίση του εδάφους, δημιουργώντας χώρους στάσης σε χαμηλότερα επίπεδα κατά μήκος της πορείας. Οι παραθεριστικές κατοικίες, χωριστές, αλλά ταυτόχρονα συνδεδεμένες μέσω του μονοπατιού, ενσωματώνουν την κλίμακα και τις αναλογίες που βρίσκουμε στους παραδοσιακούς οικισμούς της Μάνης. Οι δύο πρώτες κατοικίες είναι ίδιου τύπου. Έχουν τοποθετηθεί παράλληλα προς την πορεία και τις υψομετρικές καμπύλες του οικοπέδου. Αντιστικτικά, ο τρίτος κτηριακός όγκος τοποθετείται εγκάρσια, κάθετα στο μονοπάτι και την κλίση. Με αυτή τη χειρονομία ο ημιυπαίθριος χώρος που δημιουργείται ορίζει και πλαισιώνει το μονοπάτι, ενώ η ιδιωτικότητα εξα- σφαλίζεται με το άνοιγμα της κατοικίας αυτής προς τον νότο.