Συγκροτημα κατοικιων στο Μεταξουργειο

Το συγκρότημα τοποθετείται στο οικόπεδο ως ένα Π, με τις εσωτερικές όψεις στραμμένες προς την Ακρόπολη. Εξωτερικά παρουσιάzεται ως χρωματιστός, μονολιθικός όγκος χωρίς μπαλκόνια, ο οποίος επιδιώκει να αποκαταστήσει έναν διάλογο με το κτήριο του Μεταξουργείου. Τα κατακόρυφα ανοίγματα των όψεων επαναλαμβάνουν τη ρυθμικότητα και τη σχέση μεταξύ πλήρων και κενών, που υπάρχουν στην αθηναϊκή νεοκλασική αρχιτεκτονική, ενώ ο 'κυματισμός' των όψεων δημιουργεί μια 'χωρική ένταση' και 'διαστολή' των εσωτερικών χώρων στο πρότυπο των μεταπολεμικών αρχιτεκτόνων της Μεσογείου, από τον Gardella ως τον Coderch. 

Η εσωτερική αυλή ανατρέχει στην τυπολογία του αθηναϊκού σπιτιού του 19ου αιώνα, διασφαλίzοντας μια προσφιλή ιδιωτικότητα. Οι υαλόφρακτες εσωτερικές όψεις είναι 'ελαστικές', ανάλαφρες και διαφανείς, εξασφαλίzοντας τη διακριτική εσωτερική κοινωνικοποίηση και τnν οπτική επαφή με τον Παρθενώνα. Η χρηση κατακόρυφων υφασμάτινων πετασμάτων εξασφαλίzει ιδιωτικότητα και σκιασμό, μέσα από την δημιουργία μιας μεταβαλλόμενης, ημιδιαφανούς μεμβράνης προστασίας. 

Η μελέτη προτείνει μια σύγχρονη ερμηνεία του συγκεκριμένου τόπου, δnμιουργώντας μια αντιστικτική σχέση μεταξύ του περίκλειστου, αμυντικού εξωτερικού περιβλήματος και του προστατευμένου εσωτερικού χώρου.