Ανα-βιωνοντας τη Δαφνομηλη 48α

Το κτήριο της οδού Δαφνομήλη 48A ανεγέρθηκε το 1973 με δαπάνη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Γεωργίου και Αγγελικής Σκούρα. Για περισσότερα από 20 χρόνια (1976-1998), λειτούργησε ως εργαστήριo ελεύθερων σπουδών και, μετά από ατυχείς προσπάθειες νέας χρήσης του, έμεινε κενό. 

Ζητούμενο, εκ μέρους του ιδιοκτήτη, ήταν η μετατροπή του σε κτήριο διαμερισμάτων έναντι χαμηλού κόστους κατασκευής, με απώτερο στόχο την εμπορική αξιοποίησή του μέσω μίσθωσης. 

Οι αρχιτέκτονες, με γνώμονα το οικονομικό περιβάλλον της περιόδου, προσεγγίζουν το σημαντικό ζήτημα της μεταποίησης υφιστάμενων κτηρίων αναζητώντας μια ‘στρατηγική επέμβασης’ που στηρίζεται στα ελάχιστα απαραίτητα μέσα. Αναπτύσσουν μια μεθοδολογία που χρησιμοποιεί εστιασμένες επεμβάσεις, δίνει έμφαση στην επίλυση της δομής, αλλά εκφράζει και, εν τέλει, υλοποιεί μια συνολική αρχιτεκτονική πρόταση για τον σύγχρονο τρόπο διαβίωσης, αλλά και για τις δυνατότητες επέμβασης στον γηραιό κτηριακό εξοπλισμό της πόλης. 

Μέσα από μια οικονομία σχεδιαστικών προσεγγίσεων, η διαδικασία της μεταποίησης συνοψίζεται στα παρακάτω τέσσερα βασικά βήματα- προθέσεις: 

- διάταξη ενός ‘συμπυκνωμένου’ πυρήνα όλων των λειτουργιών εξυπηρέτησης (κουζίνα, wc, λουτρό, χώροι αποθήκευσης, ιματιοθήκη) σε διάταξη παράλληλη με τον βασικό όγκο του κλιμακοστασίου, στο μέσον του βάθους της κάτοψης, 

- αφαίρεση των μακρόστενων παραθύρων της πρόσοψης και αντικατάστασή τους με ανοιγόμενα υαλοστάσια καθ’ όλο το ύψος του ορόφου, τοποθετούμενα σε υποχώρηση από την όψη για τη δημιουργία ημιυπαιθρίων χώρων διαβίωσης, 

- ανασχεδιασμός των κιγκλιδωμάτων και των εισόδων του κτηρίου, καθώς και των κιγκλιδωμάτων του κλιμακοστασίου, 

- χρήση της βαφής ως υλικού επένδυσης: το χρώμα, ένα οικονομικό υλικό, σχεδιάζεται και αποκαθιστά αρχιτεκτονικές προθέσεις και εμπειρία χώρου. 

Η αρχιτεκτονική επέμβαση αποδίδει στο κτήριο τη νέα του ταυτότητα, ανασυστήνοντάς το με νέο πρόσωπο στην πόλη.