Κατοικια με αυλη

Το έργο αφορούσε στην αποκατάσταση μιας διατηρητέας προπολεμικής μονοκατοικίας, σε μια περιοχή της Αθήνας, που παρά το κτίσιμο πολλών πλέον πολυκατοικιών και τη διείσδυση υπερτοπικών κινήσεων και χρήσεων, διατηρεί ακόμη σε μεγάλο βαθμό το χαρακτήρα γειτονιάς. Σε αυτό το πνεύμα κινήθηκε η μελέτη επικεντρώνοντας τη σύνθεση γύρω από μία μικρή, αλλά εξαιρετικά επιμελημένη με πλακόστρωτο, φύτευση και νερό, αυλή, μια μικρή όαση στο κέντρο της Αθήνας, που πλαισιώνεται από μια μικρή διώροφη προσθήκη στο βάθος του οικοπέδου, που αναπτύσσεται κι αυτή μέσα στα ίχνη παλαιότερης κατασκευής, και τις όμορες υψηλότερες οικοδομές. 

Δώθηκε ιδιαίτερη σημασία στη διαφάνεια των χώρων και την εισαγωγή φυσικού φωτισμού. Ο ίδιος ο εσωτερικός χώρος του κυρίου κτίσματος αναπτύσσεται ενιαία τριώροφος. Μια μεταλλική σκάλα και ένας εξώστης, των οποίων τα πατήματα και το δάπεδο αποτελούνται από μεταλλικό πλέγμα, διαπερνούν το χώρο που δέχεται άπλετο φυσικό φως από το φεγγίτη του δώματος. Παρόμοιο άνοιγμα οροφής και υαλόφρακτο πάτωμα υπάρχει και στην προσθήκη του atelier που βρίσκεται στο πίσω μέρος της αυλής. Γενικά η εισαγωγή του φυσικού φωτός και το παιχνίδισμα των σκιών που δημιουργούνται από τις διάτρητες μεταλλικές κατασκευές αποτελούν σημαντικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και δείχνουν τον δρόμο για έναν άνετο και ανθρώπινο τρόπο ζωής σ’ έναν τόσο στενό και σφικτό πολεοδομικό ιστό.