Κατοικια στο Μαρουσι, Αθηνα

Η κατοικία έχει σχεδιασθεί για μόνιμη διαμονή μιας οικογένειας πέντε ατόμων. Το οικόπεδο βρίσκεται πάνω σε κεντρική λεωφόρο, και είναι ισόπεδο και διαμπερές, αλλά εξαιρετικά στενό. Προκρίθηκε η τοποθέτηση των κυρίων χώρων προς τη λεωφόρο και τον Υμηττό, σε συνδυασμό με την μεγαλύτερη δυνατή υποχώρηση του κτίσματος κατά την ίδια κατεύθυνση. Έτσι η κατοικία απομονώθηκε από την κίνηση του δρόμου και την πυκνά δομημένη περιοχή που την πλαισιώνει. Στο κέντρο της κατοικίας ένας μεγάλος χώρος, διαρθρωμένος σε πολλά επίπεδα, συγκεντρώνει την ζωή της οικογενείας. Στο πρώτο επίπεδο (ισόγειο) βρίσκεται η είσοδος, η υποδοχή, που συνδέεται με την βεράντα σε όλο της το μήκος με συρόμενες πόρτες, και η γωνιά του τζακιού. Στη μία πλευρά μια σκάλα οδηγεί στο δεύτερο επίπεδο (όροφος), όπου βρίσκεται η τραπεζαρία. Η στοιχειώδης λειτουργία της κατοικίας είναι δυνατόν να περιορισθεί σε ένα επίπεδο, τον όροφο, που περιλαμβάνει τα υπνοδωμάτια, το λουτρό, την τραπεζαρία και το μαγειρείο.
Η κατασκευή αποτελείται από μπετόν αρμέ (πότε ανεπίχριστο και χρωματισμένο και πότε επιχρισμένο) και πέτρινους τοίχους, συνήθως στη φυσική τους μορφή. Τα δάπεδα στο ισόγειο είναι ενιαία, από πλίνθους κεραμικές σέ χρώμα σκούρο καφέ. Σε πολλά στοιχεία της κατασκευής χρησιμοποιήθηκε ξύλο σε σκούρο χρώμα.

 
Κείμενο από το περιοδικό: «αρχιτεκτονικά θέματα» Νο 3 , 1969.