Κτηριο διοικησης τραπεζας 'Alpha Bank'

Η ανάθεση της μελέτης έγινε ύστερα από βράβευση του Νίκου Βαλσαμάκη σε κλειστό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό  (Α΄ βραβείο). Η βασική επιδίωξη της αρχιτεκτονικής λύσης ήταν η δημιουργία ενός λιτού και επιβλητικού κτηρίου που να εκφράζει το κύρος μιας δυναμικής Τράπεζας και να εναρμονίζεται με τα υπάρχοντα νεοκλασικά κτήρια του ιστορικού κέντρου των Αθηνών που το περιβάλλουν, ώστε να συνεχίζεται ο ιστός της πόλης. Παρόλο που διαθέτει μεσοτοιχίες, δημιουργείται η εντύπωση ενός πανταχόθεν ελεύθερου, ενιαίου και ολοκληρωμένου κτηρίου. Διατηρείται η συνέχεια του μετώπου του οικοδομικού τετραγώνου όπου ανήκει, προτείνεται μια διώροφη κιονοστοιχία για το ισόγειο και υποβαθμίζονται οπτικά οι τρεις τελευταίοι όροφοι που βρίσκονται σε εσοχή επενδυμένοι με γυαλί, ώστε να μην εμποδίζουν το κτήριο να δείχνει αυτοτελές, και να έχει αναφορά σε κλασικά πρότυπα. Έτσι διατηρείται η στέψη που ορίζουν τα γειτονικά νεοκλασικά κτίσματα. Παράλληλα, με τη διάταξή του επιτυγχάνεται η συνένωση των πολυσύχναστων στοών Νικολούδη και Πεσματζόγλου, καθώς και η δημιουργία μικρής πλατείας στο σημείο σύγκλισης των στοών. 

Η όψη διαμορφώνεται με γυάλινες και κλειστές μαρμάρινες επιφάνειες. Αν και χρησιμοποιούνται μεγάλες επιφάνειες υαλοστασίων, αυτές βρίσκονται σε υποχώρηση και έτσι δημιουργείται ένα αυτοτελές κτήριο με αναφορά σε κλασικά πρότυπα, το οποίο έχει αρχή, μέση και στέψη. 

Η Τράπεζα περιλαμβάνει χώρους συναλλαγής με το κοινό στο ημιυπόγειο, το ισόγειο και τον πρώτο όροφο, γραφεία διοίκησης και υπηρεσιών σε επτά ορόφους, καθώς και θησαυροφυλάκια, σταθμό αυτοκινήτων και βοηθητικούς χώρους στα τέσσερα υπόγεια. Η εσωτερική διαρρύθμιση έχει μελετηθεί ώστε να παρέχει ευελιξία στις μεταβαλλόμενες ανάγκες της Τράπεζας. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση καννάβου, κινητών χωρισμάτων, υπερυψωμένων δαπέδων, τυπικού φωτισμού και κλιματισμού. Η εσωτερική διακόσμηση, η επιλογή υλικών και χρωματισμών, η επίπλωση, τα πρωτότυπα φωτιστικά σώματα στους εσωτερικούς χώρους καθώς και τα φανάρια της εξωτερικής στοάς μελετήθηκαν από τον ίδιο τον αρχιτέκτονα. Το κτήριο κατασκευάστηκε σε δύο στάδια. 

‘Ο Ν. Βαλσαμάκης’, αναφέρει η Ε. Φεσσά-Εμμανουήλ ‘δημιουργεί ένα κτήριο ορόσημο της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής. Αρχιτεκτόνημα συμπαγές, επιβλητικό με αρμονικές αναλογίες, εκφράζει το αντιμοντέρνο πνεύμα της εποχής του, συμφιλιώνοντάς το με την αστική παράδοση του αθηναϊκού κλασικισμού. Εδώ το καλλιεργημένο ταλέντο, η πείρα και η ενημέρωση του ακάματου δημιουργού θα ανανεώσουν υποδειγματικά τους συνθετικούς και μορφολογικούς κανόνες της αρχιτεκτονικής γοήτρου στην καρδιά μιας πόλης με έντονες κλασικιστικές μνήμες. Σε αυτό ακριβώς οφείλεται η μεγάλη απήχηση που είχε, αλλά και η κριτική που δέχτηκε από τους οραματιστές εναλλακτικών αντιαστικών λύσεων’ (Φεσσά-Εμμανουήλ Ε., 2001, σσ. 303-305).