Κτηριο γραφειων στη Νεα Φιλοθεη

Ο σχεδιασμός του κτηρίου γραφείων προσέφερε την ευκαιρία περαιτέρω επεξεργασίας της στρατηγικής σχεδιασμού που ακολουθήθηκε στην ‘Πολυ/μονο-κατοικία’ (2003). Αυτή βασίστηκε στη χωρική διάσταση της κίνησης και της θέασης και στην επανερμηνεία των συστατικών στοιχείων της αρχιτεκτονικής της σύγχρονης ελληνικής πόλης –την πυλωτή, τους εξώστες, τα ρετιρέ, το κατακόρυφο κλιμακοστάσιο- όπως, κυρίως, συναντώνται στην αρχιτεκτονική της πολυκατοικίας, της αστικής μονάδας της πόλης. 

Το κτήριο γραφείων, που βρίσκεται πάνω σε μια φαρδιά και πολυσύχναστη λεωφόρο, είναι ένα συνταίριασμα δύο τμημάτων: το πιο ιδιωτικό πρόγραμμα των χώρων εργασίας ενσωματώνεται σε έναν εσωστρεφή, μονολιθικό λευκό μαρμάρινο όγκο με σχετικά μικρά ανοίγματα˙ το πιο δημόσιο πρόγραμμα των χώρων κυκλοφορίας και συσκέψεων ενσωματώνεται σε μια μεγάλη, εξωστρεφή κατασκευή από μέταλλο και γυαλί.

Η είσοδος γίνεται μέσω μιας βαθειάς, υπερυψωμένης σε σχέση με το δρόμο, πυλωτής στρωμένης με μωσαϊκό από άσπρα βότσαλα, που θυμίζει μια στατική παραλία και προσφέρει γαλήνη σε αυτόν που εισέρχεται ή εξέρχεται του κτηρίου. 

Η μεγάλη κατασκευή από μέταλλο και γυαλί στο μέσον του κτηρίου ενσωματώνει μια μεταλλική σκάλα που σκαρφαλώνει κατακόρυφα πίσω από τη γυάλινη όψη, το διώροφο λόμπυ εισόδου, χώρους συσκέψεων, τη γραμματεία της διοίκησης και τρεις γραμμικούς εξώστες που προβάλλουν τρία μέτρα από την πρόσοψη. Οι εξώστες, που έχουν πρόσβαση από τη μεταλλική σκάλα, εκτείνονται καθ’ όλο το μήκος του κτηρίου προσφέροντας σκίαση στους γραφειακούς χώρους. Τόσο τα σκαλοπάτια όσο και τα δάπεδα των εξωστών είναι από μεταλλική σχάρα που επιτρέπει τη θέα διά μέσου των. Συμβάλλουν έτσι στην ενδυνάμωση του ‘δημόσιου’ χαρακτήρα αυτού του τμήματος του κτηρίου: είναι ένας χώρος κίνησης και συνεύρεσης στον οποίο εργαζόμενοι και επισκέπτες συναντώνται καθώς ατενίζουν τη λεωφόρο ή πέρα από αυτήν προς την περιβάλλουσα κορυφογραμμή της πόλης, ή κοιτούν πάνω, κάτω ή προς τα μέσα, προς τους εσωτερικούς χώρους του κτηρίου και τις δραστηριότητες που αυτό υποστηρίζει. Η αίσθηση της αιώρησης που η κατασκευή προκαλεί ενισχύει την αλληλεπίδραση του κτηρίου με τη συνεχή κυκλοφοριακή ροή της λεωφόρου.

Η κάτοψη του κτηρίου έχει σχήμα ‘Η’ ώστε να προσφέρει τη μέγιστη δυνατή επιφάνεια όψης χώρων και βέλτιστο φωτισμό. Οι τέσσερεις μικρές πλάγιες όψεις αποκαλύπτουν γυάλινες όψεις ανάμεσά τους καθώς και δύο βυθισμένα, φυτεμένα αίθρια που φωτίζουν δύο μεγάλες υπόγειες αίθουσες συσκέψεων που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της πυλωτής. Πρόσθετο φωτισμό προσφέρουν τέσσερα γυάλινα ελλειψοειδή ανοίγματα στο δάπεδο της πυλωτής.

Ο τελευταίος όροφος του κτηρίου βρίσκεται σε εσοχή σε σχέση με την πρόσοψη δημιουργώντας στεγασμένους χώρους σε συνέχεια του ψηλότερου εξώστη˙ από εδώ τα γραφεία της διοίκησης απολαμβάνουν απεριόριστη θέα του λεκανοπεδίου και των ορεινών όγκων που το ορίζουν.