Ktima

Κτήμα σημαίνει αγροτική εκμετάλλευση ή έκταση με εύφορη γη. Η τοποθεσία του έργου είναι ένα οικόπεδο με απότομες πλαγιές, ως επί το πλείστον φυτεμένες, με λίγα δένδρα, μια εξαίρεση στο πλαίσιο της Αντιπάρου. 

Με δεδομένο ένα μεγάλο πρόγραμμα, αποφασίσαμε να μοιράσουμε το σπίτι σε δύο επίπεδα: το επίπεδο της εισόδου είναι το κυρίως σπίτι και το χαμηλότερο επίπεδο ο ξενώνας, οι βοηθητικοί χώροι και οι χώροι προσωπικού. Το σπίτι κτίσθηκε ακολουθώντας την τοπική κατασκευαστική παράδοση και τους κανονισμούς του νησιού. Αυτές οι παράμετροι ήταν ζωτικής σημασίας όσον αφορά τη διατύπωσή του.

Η βασική ιδέα του έργου βασίσθηκε σε δύο στοιχεία: τα υπάρχοντα πεζούλια, σε διάφορα επίπεδα, και τις πλατφόρμες που δημιουργούνται από αυτά τα πεζούλια. Τα περιγράμματα των δύο επιπέδων της κατοικίας ορίζονται από δύο διακεκομμένες γραμμές, που δημιουργήθηκαν σε συνέχεια των υφιστάμενων πεζουλιών.

Η τάξη και το χάος μπορούν να εντοπισθούν στον ελληνικό πολιτισμό όλων των εποχών, συμπεριλαμβανομένου και αυτού των ημερών μας. Μας ενδιαφέρουν αυτές οι πτυχές και, έτσι, και τα δυο, η τάξη και το χάος, ήταν μέρος της κεντρικής ιδέας για αυτό το σπίτι. Οι πίνακες του Pablo Palazuelo ήταν, επίσης, μια από τις πιο σημαντικές αναφορές.

Δύο τοίχοι διατρέχουν την κοιλάδα και συνδέουν τις δύο πλευρές της κατοικίας. Ταυτόχρονα, διατηρούν και οργανώνουν την τοπογραφία και καθορίζουν μια σειρά εξωτερικών χώρων με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Μπαλκόνια, βεράντες και φυτεμένες πλαγιές συνδέονται σε μια συνεχή διαδρομή μέσα στην τοπογραφία, σε διάλογο μαζί της και σε αναζήτηση της καλύτερης σχέσης με το τοπίο.

Η μορφή του εδάφους βοηθά την ενσωμάτωση του κτηρίου στο τοπίο. Η απόσταση μεταξύ των περιγραμμάτων των δυο κατόψεων δημιουργεί μια περιοχή, όπου μπορεί να συντελεσθεί η υπαίθρια διαβίωση.

Τα όρια της ιδιοκτησίας, τα πεζούλια και οι κλίσεις του εδάφους της Αντιπάρου αποτελούν  την εννοιολογική αναφορά για το Ktima.

Επί τόπου, μπορούμε να αντιληφθούμε την κατασκευή με δύο διαφορετικούς τρόπους. Από ψηλά, στην κύρια περιοχή πρόσβασης, βλέπουμε μια παχιά, λευκή και αφηρημένη γραμμή, προσαρμοσμένη στη μορφή του εδάφους και τις εσωτερικές απαιτήσεις. 

Αυτή η στρατηγική του 'μισοθαμμένου' σχεδιάζει μια νέα φύση με βάση την τοπογραφία, τονίζοντάς την. Προτείνεται μια γραμμή και αυτή αναδεικνύει τη φύση. Αυτή η γραμμή δεν επιβάλλεται. Είναι μια γραμμή διακεκομμένη, γεμάτη δισταγμούς, προκειμένου να ανακαλύψει ένα φυσικό μοτίβο, που θα την τοποθετήσει στη σωστή θέση.

Από την άλλη πλευρά, κοιτώντας από τη θάλασσα, ανακαλύπτουμε την πρόσοψη ως μια παραστατική, φαινομενικά κατακερματισμένη, αλλά συνεχή, σύνθεση, που μας παραπέμπει σε αρχαία ακρόπολη. 

Κατά τους τοπικούς οικοδομικούς κανονισμούς, οι όγκοι δεν μπορούν να υπερβαίνουν σε μήκος τα δέκα μέτρα. Ο κανόνας αυτός υπαγορεύει τον ρυθμό της σύνθεσης, σε συσχετισμό πάντα με τους εσωτερικούς χώρους, που όλοι διαθέτουν διακριτή θέα του τοπίου και μεγάλη ποικιλία στην ποσότητα και την ένταση του φωτός.

Η διαδικασία της αρχιτεκτονικής είναι τις περισσότερες φορές πολυσύνθετη. 

Από πλευράς βιωσιμότητας, η κατοικία είναι ιδιαίτερα προσεγμένη. Η πράσινη στέγη της εγγυάται, αποτελεσματικά, σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό της, χωρίς την ανάγκη ισχυρών συστημάτων κλιματισμού. Στο πίσω μέρος του σπιτιού, ενσωματώσαμε μερικές αυλές, που είναι εξαιρετικά σημαντικές για τον εξαερισμό και των δυο επιπέδων. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε απλά αρχιτεκτονικά στοιχεία για την επίτευξη χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης.