Μαρινα Λευκαδας

Η κεντρική ιδέα στην αρχιτεκτονική λύση συγκροτείται από δύο σκέλη, που είναι:

α) Το πρώτο σκέλος, η συγκέντρωση όλων των χρήσεων που απαιτούν ελάχιστες ή καθόλου κτηριακές εγκαταστάσεις, στους νοτιοδυτικούς ακραίους χώρους της χερσαίας ζώνης. Οι χρήσεις αυτές είναι η χερσαία απόθεση σκαφών, η υπαίθρια συντήρηση σκαφών με τον αναγκαίο κλειστό χώρο συντήρησης και επισκευών σκαφών καθώς και οι απαραίτητες θέσεις σταθμεύσεως οχημάτων. 

β) Το δεύτερο σκέλος, είναι η διαμόρφωση ενός "καναλιού" στον κύριο χερσαίο χώρο που με το καμπυλόγραμμο "οφιοειδές" σχήμα του αντιπαρατίθεται αρμονικά με τα σκληρότερα ορθογωνικά σχήματα των κρηπιδωμάτων, συντάσσεται αρμονικά με τις καμπυλόγραμμες χαράξεις, που επικρατούν στο απέναντι παραδοσιακό τμήμα της πόλης της Λευκάδας, αλλά και πρακτικά "συμβάλλει" στη διακίνηση των νερών ανάμεσα στις δύο λιμενολεκάνες.  Παράλληλα το κανάλι αυτό σε συνδυασμό με τον κάθετο σε αυτό κύριο δρόμο, συντελεί στην διάρθρωση τριών ευδιάκριτων ζωνών που έχουν ιδιαίτερες ομάδες λειτουργιών όπως εστίαση, αναψυχή, εμπόριο, ξενοδοχείο, υπηρεσίες, διοίκηση μαρίνας κτλ.

Όσον αφορά τη μορφή όλων των κτηριακών συγκροτημάτων, βασική επιδίωξη στο σύνολο της πρότασης είναι:

α) Να υπάρχει μία ισόρροπη εναλλαγή των όγκων κάτω από μια νομοτέλεια έτσι ώστε να διατηρείται η κλίμακα της περιοχής και να εντάσσεται αρμονικά το συγκρότημα της μαρίνας στο ευρύτερο περιβάλλον εκφράζοντας το "πνεύμα του τόπου" (Genius Loci).

β)  Η διάρθρωση της μορφής των επιμέρους κτηρίων να γίνει με αρχιτεκτονικά μέλη που χρησιμοποιούν στοιχεία της ντόπιας αρχιτεκτονικής σε επίπεδο αρχών, αναλογιών και τυπολογικών δεδομένων και όχι αντιγράφοντας παραδοσιακά στοιχεία.

γ) Να χρησιμοποιηθούν υλικά που εντάσσονται στην τυπολογία της περιοχής, έτσι ώστε να μην παρουσιάζονται πρόδηλες αντιθέσεις με το υπάρχον δομημένο περιβάλλον.