Το 'σπιτι-κουτι' κατοικια και χωρος πολιτιστικων δραστηριοτητων στο Κουκακι

Η κατοικία βρίσκεται σε μια αθηναϊκή γειτονιά ιδιαίτερου χαρακτήρα, στις παρυφές του λόφου του Φιλοπάππου. Εντάσσεται σε ένα μικρών διαστάσεων οικόπεδο, ανάμεσα σε δύο μεσοτοιχίες, με κύρια όψη προς το δρόμο και πίσω αυλή. Η λύση γεννιέται από την ιδέα μιας σύγχρονης εφαρμογής του πρωτογενούς κατοικήσιμου 'κουτιού', του στοιχειώδους 'δοχείου ζωής' κατά τον Ά. Κωνσταντινίδη. Η επιλογή του 'κουτιού' και όχι μιας ανοιχτής σύνθεσης 'ελεύθερων πλακών', είναι και ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται σε πρώτο επίπεδο και η ένταξη της κατοικίας μέσα στη γειτονιά. Πίσω από το δυνατό όριο της κατοικίας με το δημόσιο χώρο διασφαλίζεται ανεμπόδιστα η ευαίσθητη διαδικασία της κατοίκησης και οι συλλογικές και ατομικές δραστηριότητες του χρήστη. Εντάσσονται σε μια ρέουσα σπειροειδή χωρική δομή που συγκροτείται μέσω μιας ανερχόμενης αλληλουχίας μέσο-σταθμών με υψομετρική διαφορά 1,50 μ., από το ισόγειο έως και το φυτεμένο δώμα. Ο εσωτερικός κενός χώρος ανάμεσα στις μεσο-στάθμες αποτελεί το κέντρο βάρους ή κέντρο αναφοράς της σύνθεσης. Εντούτοις, η σχέση της κατοικίας με το δημόσιο χώρο, παρά τη σαφήνεια με την οποία οριοθετείται η όψη της σε σχέση με αυτόν, δεν είναι ερμητικά κλειστή. Υπάρχει μια ελεγχόμενη διείσδυση του 'έξω' προς το 'μέσα', αλλά και αντιστρόφως. 

Η σύνθεση περιλαμβάνει:

1. Την κατοικία, που αναπτύσσεται καθ’ ύψος στα μεσοπατώματα: καθιστικό- κουζίνα, χώρος γραφείου και υπαίθριο χώρο - αυλή με στροφή προς το δρόμο, χώρο υπνοδωματίου και τέλος, τρεις στάθμες υπαίθριων χώρων με φυτεμένα δώματα.

2. Το χώρο πολιτιστικών δραστηριοτήτων - θέατρο για θεατρικές παραστάσεις και εκθέσεις κυρίως στο πρώτο υπόγειο, αλλά και στο ισόγειο με ανεξάρτητη είσοδο, καθώς και στη στάθμη του μεσοπατώματος.

Κύριο υλικό κατασκευής του φέροντα οργανισμού και του εξωτερικού ορίου του κτηρίου και σημαντικών τμημάτων του εσωτερικού του, είναι το ανεπίχρηστο, άβαφο σκυρόδεμα και μάλιστα η εφαρμογή του ειδικού τύπου του αυτοσυμπικνούμενου σκυροδέματος.

Σημαντικά στοιχεία ενεργειακού σχεδιασμού αποτελούν:

Α. Η διαμπερότητα των χώρων έτσι ώστε να επιτυγχάνεται ο καλύτερος αερισμός και φυσικός φωτισμός του συνόλου του κτηρίου.

Β. Η χρήση των ξύλινων πετασμάτων στα κουφώματα (σκούρα) που χρησιμοποιούνται ως βασικά στοιχεία ηλιοπροστασίας.

Γ. Η φύτευση όλων των υπαίθριων χώρων και κυρίως μεγάλου μέρους της επιφάνειας του δώματος με χαμηλή και μεσαίου μεγέθους φύτευση, αλλά και μικρού μεγέθους δέντρα (όπως ελιές, ροδιές).