Τριωροφο κτηριο δυο κατοικιων στο Ψυχικο

Το τριόροφο κτήριο ανεγέρθηκε σε οικόπεδο στο οποίο προυπήρχε μια ισόγεια κατοικία κατασκευής του 1964 και η οποία έχει ήδη δημοσιευθεί στα ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Νο 2 (σελ. 138). Με τα χρόνια οι ανάγκες των ιδιοκτητών άλλαξαν και θέλησαν να στεγάσουν δύο οικογένειες σε ένα κτήριο. Αποφασίστηκε λοιπόν να κατεδαφιστεί η παλαιά μονόροφη κατοικία και στην θέση της να κατασκευαστεί ενιαίος κτηριακός όγκος με δύο ανεξάρτητες ιδιοκτησίες και με εξάντληση του συντελεστή δόμησης. Τα δεδομένα τα οποία καθόριζαν έναν περιορισμένων διαστάσεων χώρο για την ανέγερση του κτηρίου ήταν η υποχρεωτική πρασσιά προς τον Βορά και η υπάρχουσα πισίνα προς τον Νότο, η οποία έπρεπε να διατηρηθεί, καθώς και τα δύο πλαϊνά όρια του οικοπέδου. Με τα δεδομένα αυτά και με ένα πρόγραμμα συγκεκριμένο (2 κατοικίες με 3 υπνοδωμάτια η κάθε μια και φυσικά τους αντίστοιχους χώρους διημέρευσης) αποφασίστηκε στο Ισόγειο και στον 2^ο όροφο να αναπτυχθούν οι χώροι καθημερινής ζωής της κάθε οικογένειας ενώ στον πρώτο όροφο να αναπτυχθούν τα υπνοδωμάτια και για τις δύο κατοικίες.

Συνεπώς, στο Ισόγειο υπάρχει το καθημερινό, η κουζίνα και ένα εργαστήριο/δωμάτιο, που έχουν άμεση επαφή με τις αυλές και την πισίνα της πρώτης κατοικίας. Στον πρώτο όροφο αναπτύσσονται τα 2 υπνοδωμάτια της πρώτης κατοικίας καθώς και η βοηθητική είσοδος και τα 3 υπνοδωμάτια της δεύτερης κατοικίας. Τον δεύτερο όροφο που είναι μικρότερος από τον πρώτο καταλαμβάνουν το καθημερινό, και η κουζίνα της δεύτερης κατοικίας καθώς και τα μεγάλα δώματα στα οποία εκδηλώνεται η υπαίθρια ζωή των χρηστών της. Η υπαίθρια ζωή των χρηστών αυτής της κατοικίας συμπληρώνεται από την αποκλειστική χρήση του δώματος όπου έχει διαμορφωθεί πισίνα, φύτευση και πέργκολα.

Στην βορινή πλευρά του οικοπέδου αναπτύσσεται η κυβόσχημη πρόσοψη του κτηρίου με την σιδερένια τζαμαρία, από την οποία γίνεται η κύρια πρόσβαση προς το κτήριο, είναι δυόροφη και λειτουργεί σαν ανεμοφράχτης για τις ανεξάρτητες εισόδους των δύο κατοικιών. Η αυλή μπροστά από την κεντρική είσοδο ανοίγεται προς το κοινόχρηστο πεζοδρόμιο χωρίς την ύπαρξη προστατευτικού τοίχου ή κιγκλιδώματος και έτσι γίνεται πιο φιλική.

Τα μεγάλα ανοίγματα έχουν τοποθετηθεί προς τον νότο και συνεπώς οι χρήστες των δύο κατοικιών επωφελούνται τόσο από τον σωστό ηλιασμό όσο και από τη θέα του κήπου στο ισόγειο και την μακρινή θέα του Υμηττού στους ορόφους. Η ύπαρξη ανοιγμάτων προς όλες τις πλευρές του κτηρίου εξασφαλίζει τον διαμπερή αερισμό των χώρων καθώς και τον δροσισμό τους ο οποίος ενισχύεται με τους ανεμιστήρες οροφής.

Κάθε κατοικία έχει δικό της ανεξάρτητο ανελκυστήρα ο οποίος ξεκινά από το υπόγειο του κτηρίου και για την μεν πρώτη κατοικία σταματά στον πρώτο όροφο, για την δε δεύτερη σταματά στον δεύτερο όροφο και αποτελεί την κύρια πρόσβαση σε αυτόν από την στάθμη του δρόμου.

Η επικοινωνία του ισογείου με τον πρώτο όροφο των υπνοδωματίων της πρώτης γίνεται και με εσωτερικό κλιμακοστάσιο και πάνω από αυτό αναπτύσσεται το εσωτερικό κλιμακοστάσιο που ενώνει τον πρώτο όροφο των δωματίων της δεύτερης κατοικίας με τον δεύτερο όροφο αυτής. Επειδή το κλιμακοστάσιο δεν συνεχίζει προς το υπόγειο ο χώρος κάτω από αυτόν για την πρώτη κατοικία μένει ελεύθερος προς χρήση.

Η επιλογή του φέροντα οργανισμού (διπλές πλάκες με κρυφά δοκάρια πάχους 35 εκ) έγινε με γνώμονα την επιθυμία των μελετητών τα κύρια ανοίγματα του κάθε ορόφου να αναπτυχθούν από το δάπεδο ως την οροφή. Συνεπώς, στο ισόγειο και τον δεύτερο όροφο του κτηρίου η φωτιστική επιφάνεια των ανοιγμάτων εκτείνεται μέχρι την οροφή, ενώ στον πρώτο όροφο πάνω από το κούφωμα υπάρχει το κουτί του ρολού απαραίτητο για την σκίαση των υπνοδωματίων.

Στη Βορινή όψη του κτηρίου υπάρχουν 2 συμπαγείς εξώστες, ενώ στις άλλες τρεις όψεις υπάρχουν εξώστες μεταλλικής κατασκευής οι οποίοι στην Ανατολική και Δυτική όψη έχουν πλάτος 40 εκ και αποτελούν αρχιτεκτονικές προεξοχές μέσα στα πλάγια όρια του οικοπέδου.