Η Αθηναικη Πολυκατοικια

Τσιμεντούπολη.

Ένας συνηθισμένος αφορισμός της Αθήνας απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’70 κι έπειτα μέσα από τον οποίο «καταγγέλλονται», μαζί με την κραυγαλέα απουσία πρασίνου και δημόσιων χώρων, οι αμέτρητες πολυκατοικίες που δημιουργούν τη γνώριμη «τσιμεντένια θάλασσα» του αθηναϊκού αστικού τοπίου.

Ωστόσο μόλις δύο δεκαετίες πριν, το ’50 και το ’60, οι νέοι Αθηναίοι τις υποδέχονταν με χαρά, «πιστεύοντας στο μοντέρνο και θέλοντας να γίνουν μοντέρνοι».

Το παρόν επεισόδιο του ῾Κλεινόν Άστυ-Ιστορίες της Πόλης῾ θέτει στο επίκεντρό του ακριβώς αυτό το μοναδικό φαινόμενο της «αθηναϊκής πολυκατοικίας», που ξεκινά ουσιαστικά απ΄ το Μεσοπόλεμο. Ο φακός του περνά από τις πρώτες πολυκατοικίες της πόλης, όπως η «Μπλε Πολυκατοικία» των Εξαρχείων, μια από τις παλαιότερες της Αθήνας, κατεξοχήν δείγμα της δεκαετίας του ‘30 με πολλά στοιχεία μοντερνισμού, όπως χώρους για κοινόχρηστες δραστηριότητες και την επαναφορά της ταράτσας που είχε χαθεί στον κλασικισμό. Συνεχίζει μεταπολεμικά, εστιάζοντας σε ημιυπόγεια και ρετιρέ, σε μπαλκόνια και ταράτσες, σε ισόγεια μαγαζιά και ακάλυπτους, καταγράφοντας τον πολλαπλό ρόλο των πολυκατοικιών στη διαμόρφωση της ζωής μας.

Ποια είναι η βάση της αθηναϊκής πολυκατοικίας όπως την ξέρουμε σήμερα; Τι διαφορά έχει απ’ τις πολυκατοικίες της Ευρώπης; Πώς βρέθηκαν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις να στεγάζονται στο ίδιο κτήριο και τι ακριβώς έκανε ο θυρωρός; Πώς γεννήθηκαν οι στοές και γιατί οπισθοχώρησαν τα ψηλότερα διαμερίσματα; Πότε απαξιώνονται οι πολυκατοικίες του κέντρου σε σχέση με αυτές των προαστίων; Πότε σταματά η αντιπαροχή και ποιες είναι οι ευθύνες του κράτους για την σύγχρονη εικόνα της Αθήνας;

Δείτε την εκπομπή εδώ.