Κατοικια στις Αχλαδιες

Τοποθετημένη σε επικλινές τριγωνικό οικόπεδο με θέα προς τη θάλασσα, η κατοικίασχεδιάστηκε ως μια σειρά παράλληλων, γειτονικών όγκων. Οι τοίχοι αντιστήριξης,που τους δημιουργούν, αποτελούν κοινό χαρακτηριστικό του περιβάλλοντος μεσογειακού τοπίου. Κάθε όγκος είναι τοποθετημένος σε διαφορετική στάθμη, ακολουθώνταςτην τοπογραφία του οικοπέδου, και έχει διαφορετική λειτουργία. Η πρόσβαση στον όγκο της εισόδου γίνεται στο υψηλότερο επίπεδο του οικοπέδου, μέσω κλίμακας που επιτρέπει στην πλαγιά να διεισδύσει στο εσωτερικό της κατοικίας. Αυτός ο τρόπος εισόδου προσφέρει την πρώτη χωρική εμπειρία του κτηρίου ως τηλεσκοπίου που βλέπει στη θάλασσα. 

Κάθε όγκος χαρακτηρίζεται από δυο ανοίγματα, ένα μεγάλο που καταλαμβάνει όλη τη νότια πλευρά και ανοίγει σε εξωτερική βεράντα, και ένα μικρότερο στα βόρεια, με θέα στην πλαγιά. Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται ο διαμπερής αερισμός κάθε χώρου.

Οι όγκοι διατάσσονται σε διάτμηση, πράγμα που εξασφαλίζει ότι κάθε εξωτερική βεράντα έχει ιδιωτικότητα, ακόμη και αν οι όγκοι γειτονεύουν. Οι τοίχοι είναι κατασκευασμένοι από συμπαγές σκυρόδεμα και παρέχουν μεγάλη θερμική μάζα.Οι ανατολικές και δυτικές προσόψεις, που βλέπουν στον δρόμο και τα γειτονικά κτήρια, δεν έχουν ανοίγματα και προστατεύουν το εσωτερικό από τη θερμότητα του ήλιου. Δημιουργείται μια ελάχιστα ορατή διαμόρφωση χώρων, που μεταφέρει την ιδιωτικότητα στο εσωτερικό της, αλλά με μέγιστη θέα προς τη θάλασσα.

Η έννοια του ‘aggregate’, της συνάθροισης και της μείξης, αποτέλεσε δημιουργό της μορφής και της επιλογής των υλικών. Υπογραμμίζει τη συνάθροιση των όγκων, το μείγμα των αδρανών υλικών στο ανεπίχριστο σκυρόδεμα των τοίχων και στο μωσαϊκό των δαπέδων, στις στέγες με χαλίκι και φύτευση.