Στουντιο στην οδο Ζηνοδοτου

Ο χώρος μιας παλιάς αποθήκης στην περιοχή του Παγκρατίου μετατρέπεται σε αρχιτεκτονικό εργαστήριο, δίνοντας νέα πνοή σε ένα κτήριο της δεκαετίας του 1970.

Η αρχιτεκτονική σύλληψη συνίσταται στη δημιουργία ενός ενιαίου και ανοιχτού χώρου. Η διάταξη επιδιώκει τη συνέχεια και την αλληλεπίδραση των λειτουργικών τμημάτων του, με σκοπό την πολύ - λειτουργικότητα και την ευελιξία του χώρου.

Στοιχεία, όπως η διατήρηση των μεγάλων ανοιγμάτων της υφιστάμενης κατασκευής και η τοποθέτηση των ειδικά κατασκευασμένων σιδερένιων κουφωμάτων και της πόρτας, ενισχύουν την αλληλεπίδραση του εργαστηρίου με τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και τη μεγιστοποίηση του φυσικού φωτισμού.

Η θέα προς τον δρόμο πλαισιώνεται από κουρτίνες, οι οποίες, όταν είναι κλειστές, δημιουργούν ένα ήρεμο περιβάλλον στο εσωτερικό.

Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην απλότητα και την ενότητα των υλικών. Οι επιφάνειες στο εσωτερικό συνδέονται και εναρμονίζονται με αυτές της εξωτερικής όψης και πλαισιώνουν με τη σειρά τους τη σχέση μεταξύ του αρχιτεκτονικού γραφείου και της πόλης.

Η σκάλα λειτουργεί ως προέκταση του δρόμου, εισβάλλοντας στον χώρο με ένα ειδικά κατασκευασμένο μεταλλικό κιγκλίδωμα που ενισχύει τον χαρακτήρα της.

Ο στόχος του έργου δεν ήταν απλώς η δημιουργία ενός γραφειακού χώρου, αλλά η δημιουργία ενός χώρου που αντανακλά την ταυτότητα του γραφείου και ενσωματώνεται στην τοπική κοινότητα.