Συγκροτημα κατοικιων και καταστηματων στο Μεταξουργειο

Πρόκειται για κτήριο 42 κατοικιών και 3 καταστημάτων στην περιοχή του Μεταξουργείου, στο κέντρο της Αθήνας.

Η αφετηρία της ιδέας για το συγκρότημα είναι διπλή: Από τη μία πλευρά αφορά την κατοικία ως μονάδα - διακριτή μορφολογικά - που θα προσφέρει πολύ καλές συνθήκες αερισμού, φωτισμού, διαμπερότητας και πολλαπλών οπτικών φυγών και κυρίως θα περιλαμβάνει σαν βασικό χαρακτηριστικό της μία υπαίθρια ευχάριστη αυλή. Αυτά τα χαρακτηριστικά απαντώνται σε κάθε τύπο διαμερίσματος και  σε όλες τις στάθμες του συγκροτήματος. Από την άλλη πλευρά η ιδέα αφορά το συγκρότημα ως όλον και την προσπάθεια οι μονάδες να οργανωθούν πάνω σε μία καθαρή συνθετική γραμμή που θα οργανώνει το συλλογικό βίο αλλά και την παρουσία του συγκροτήματος μέσα στην πόλη.

Έτσι η βασική συνθετική χειρονομία είναι μία σπειροειδής χάραξη γύρω από ένα κεντρικό αίθριο η οποία τονίζεται από την ανερχόμενη κεκλιμένη στέγη. Πάνω σε αυτή τη συνεχή σπειροειδή γραμμή αναπτύσσονται κυτταρικά οι κατοικίες ώστε όλοι οι κάτοικοι να βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και γύρω από την ίδια αυλή.

Ο κορμός του κτηρίου δεν προκύπτει ως μία ισοπαχής ζώνη. Αντίθετα πρόκειται για μια δέσμη επάλληλων ζωνών που διαμορφώνεται ως μία εύπλαστη σύνθεση κενών και πλήρων, εσοχών και προεξοχών, υπαίθριου και κλειστού χώρου. Αυτό το σύστημα προσφέρει τη δυνατότητα «προσαρμογής» στις απαιτήσεις της κάθε κατοικίας ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει τη σχέση του κτηρίου με την περιβάλλουσα υφιστάμενη κατάσταση και δίνει θετικό νόημα και χαρακτήρα στο αίθριο, το οποίο δεν προκύπτει ως το απροσδιορίστου σχήματος «κενό» που απομένει ως αρνητικό υπόλοιπο μιας μονολιθικής κτηριακής μάζας. 

Επιπλέον, βασικό χαρακτηριστικό του κεντρικού αιθρίου είναι ότι «ανοίγεται» αμφιθεατρικά προς τον ουρανό. Το εύρος του μεγαλώνει σταδιακά από το ισόγειο, στους ορόφους και μέχρι τη στέγη όπου  διαγράφεται – μέσω της ευδιάκριτης κορυφογραμμής – με καθαρότητα το γενικό του σχήμα. Αυτό το «άνοιγμα» εξασφαλίζει μια αίσθηση ευρυχωρίας και επιτρέπει στο φως του ήλιου να φτάνει μέχρι και τις χαμηλότερες στάθμες. 

Από κατασκευαστική άποψη το κτήριο συγκροτείται από ένα καθαρό, εύχρηστο και οικονομικό (ως προς τον τρόπο συναρμολόγησής του) δομικό σύστημα πλακών (χωρίς δοκούς), τοιχίων, τοιχωμάτων και στύλων από ανεπίχριστο μπετόν που παράγει ανάλογες καθαρές και εύκολα υλοποιήσιμες αρχιτεκτονικές μορφές. Αυτή η εμφανής μπετονένια κατασκευή είναι το βασικό υπόβαθρο επάνω στο οποίο εφαρμόζονται όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που αποτελούν και διαδοχικές φάσεις της κατασκευής: τα χρωματιστά πανέλα πλήρωσης, τα κουφώματα, οι μεταλλικές κατασκευές.