Δυο κατοικιες στην Ανοιξη

Το έργο αφορά δύο νέες κατοικίες. Τοποθετούνται σε οπισθοχώρηση σε σχέση με το δρόμο, ώστε να δημιουργείται μια μεγάλη νότια αυλή και υποβαθμίζονται υψομετρικά ώστε να εξασφαλίζεται η ιδιωτικότητά τους. 

Οι βασικές συνθετικές αρχές της όλης επέμβασης ήταν: 

H διάλυση των ορίων μεταξύ κατοικημένου χώρου και φυσικού, η ενοποίηση του εσωτερικού του κτηρίου με τον περιβάλλοντα χώρο. Μεγάλα υαλοστάσια σε συνάρτηση με τους καθημερινούς χώρους εντείνουν την επαφή της κατοικίας με την εξωτερική διαμόρφωση δίνοντας την αίσθηση ότι ο χώρος διαρρέει μεταξύ των δύο. Οι σχισμές - ανοίγματα στην οροφή καθώς και τα χρώματα που επιλέγονται στους τοίχους και στα υάλινα στηθαία, στο εξωτερικό και εσωτερικό, επηρεάζονται άμεσα από το νότιο προσανατολισμό και εντείνουν την διαμπερότητα των κατοικιών. 

Η χρήση ενός διώροφου τοίχου - ορίου, από οπλισμένο σκυρόδεμα, που λειτουργεί σαν ραχοκοκαλιά και οργανώνει τις λειτουργίες και τον τρόπο κατοίκησης. Η οργάνωση των ιδιωτικών και καθημερινών χώρων γύρω από ένα πυρήνα κατακόρυφης κίνησης που διασπά τον τοίχο και συνδέει τις δύο πλευρές του κτηρίου. Στο νότιο τμήμα οργανώνεται το καθιστικό, η τραπεζαρία και τα παιδικά δωμάτια. Στο βόρειο η κουζίνα, το γραφείο και το υπνοδωμάτιο. 

Η πλαστικότητα της μορφής της μεταλλικής κατασκευής με στόχο τη δημιουργία ενός κελύφους κατοίκησης με ενοποιημένες λειτουργίες. Η αίσθηση ενός χώρου με αναφορές σε βιομηχανικά κελύφη με χρήση κατοικίας και η δημιουργία ενός ενιαίου χώρου που αναπτύσσεται σε επίπεδα με διαφορά καθ’ύψος 1,50μ. 

Η δημιουργία ιδιαίτερων οπτικών στο εσωτερικό και εξωτερικό των κτηρίων μέσα από ανοίγματα που σχεδιάζονται προσαρμοσμένα στην μεταλλική επικάλυψη. Η εμπειρία κατοίκησης είναι 'φιλμική' καθώς τα 'κάδρα' που δημιουργούνται ενώ κινείσαι στο χώρο εναλλάσσονται με οπτικές εντός της κατοικίας και προς το περιβάλλοντα χώρο. 

Η χρήση υλικών που δίνουν δυνατότητες για δημιουργία μορφών με ιδιαίτερη γεωμετρία και εκφραστικότητα. Η μεταλλική φέρουσα κατασκευή επικαλύπτεται από φύλλα zinc αφού έχει τοποθετηθεί θερμομόνωση. Τα υλικά και οι λεπτομέρειες αν και ασυνήθιστα για χώρο κατοικίας σχεδιάζονται με τρόπο ώστε ο χρήστης να μπορεί να τα οικειοποιηθεί. Ο χώρος λειτουργεί σαν ένα βιομηχανικό loft με έντονες αντιθέσεις σε υλικά και χρώματα. Η αρχιτεκτονική των δύο κατοικιών βαδίζει στα όρια του ανοίκειου. Βιομηχανική αισθητική και κατοικία - διαφάνεια και ιδιωτικότητα – ανοίκεια υλικά και καθημερινότητα. Ο χώρος ανασυντάσσεται και οικειοποιείται μόνο με την παρουσία του ανθρώπου που διατρέχει σαν σε ένα 'αρχιτεκτονικό περίπατο' τα δύο κτήρια που στέκονται σαν καθρέπτης το ένα απέναντι από το άλλο. Λειτουργούν σαν δοχεία κατοίκησης με μορφές που παραπέμπουν σε χώρους τόσο προστατευμένους όσο και εφήμερους. Οι μορφές και τα στοιχεία που συνθέτουν τις κατοικίες λειτουργούν σαν τα μέλη του ανθρώπινου σώματος - ραχοκοκαλιά, σώμα, δέρμα - που επικαλύπτοντας το ένα το άλλο σε μια βιομηχανική αισθητική αγκαλιάζουν την ανθρώπινη δραστηριότητα μεταμορφώνοντας την σε κατοίκηση.