Μονοκατοικια στη Δροσια

Το οικόπεδο που βρίσκεται στη Δροσιά, είναι στενόμακρο και κατάφυτο από πανύψηλα πεύκα με μικρή ανωφέρεια προς το βάθος. Η μονοκατοικία συνολικού εμβαδού 420 m², στεγάζει τετραμελή οικογένεια και έχει οργανωθεί σε σχήμα Γ, κατά μήκος του οικοπέδου. Η ένταξη της κατοικίας σ’ ένα ημιαστικό περιβάλλον, αντιμετωπίζεται ως ένα σενάριο αποκάλυψης και απόκρυψης μεταξύ ιδιωτικού, δημόσιου και ημι-δημόσιου χώρου, μια ρευστοποίηση δηλαδή των ορίων μεταξύ των χώρων διαβίωσης και των δημόσιων – υπαίθριων – χώρων του κτηρίου, χωρίς όμως να αναιρείται η σημαντικότητα του προσωπικού χώρου. Ο κήπος αποτελεί εστιακό κέντρο της κατοικίας.

Βασική επιδίωξη ήταν η διατήρηση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κήπου και η διάσωση των δέντρων, που συνεπάγεται τη μικρότερη δυνατή κάλυψη στο οικόπεδο, σε αντίθεση με το ζητούμενο φορτωμένο κτηριολογικό πρόγραμμα. Ενώ η διάταξη των χώρων πραγματοποιείται σε τρία επίπεδα, ο κτηριακός όγκος διαρθρώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρηθούν οι όγκοι χαμηλοί, δημιουργώντας συνολικά την αίσθηση της μονοκατοικίας: ο επιμήκης όγκος, με μονόριχτη στέγη εμφανίζεται τριώροφος στην όψη και διώροφος πίσω, ενώ ο διώροφος και ο μονώροφος όγκος κλιμακώνονται σε ύψος προς τον κήπο. Στο ισόγειο βρίσκονται οι χώροι διημέρευσης σε επαφή με τη γη ενώ στον όροφο τα υπνοδωμάτια και ένας διώροφος χώρος καθημερινού για τα παιδιά. Στο τρίτο επίπεδο που βρίσκεται κάτω από την κεκλιμένη στέγη βρίσκονται ο ξενώνας και το γραφείο που εποπτεύει το διώροφο χώρο. Τόσο το καθιστικό του β' επιπέδου όσο και το γραφείο έχουν άμεση πρόσβαση σε βατά δώματα.

Η ενοποίηση των εσωτερικών με τους εξωτερικούς χώρους, πραγματοποιείται μέσω των μεγάλων ανοιγμάτων με συρόμενα κουφώματα ενισχύοντας την οπτική διαπερατότητα, καθώς και με τη χρήση ενιαίων υλικών όπως το ξύλο teak και το χτυπητό μάρμαρο Μαρόκου που επενδύουν αδιάκοπτα τις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες συντελώντας στην οπτική διεύρυνση του χώρου.