Δυο κατοικιες στον Σχινια

Το κτήριο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με τρόπο ώστε μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής να μην επιφέρει καμιά απολύτως αλλοίωση στο φυσικό ανάγλυφο πέραν της κάλυψης του. Ωστόσο η διάταξη της κτηριακής μάζας έγινε έκκεντρα στις υψομετρικές του πρανούς με στόχο την ανάκτηση της βέλτιστης σχέσης με τους προσανατολισμούς και το παρεχόμενο πεδίο θέασης. Μια τέτοια επιλογή επέβαλε τη συμπαγή μονολιθική έδραση στο επικλινές έδαφος καθορίζοντας τη σχέση της κατοικίας με το ύπαιθρο. Ο ζωτικός λειτουργικός υπαίθριος χώρος αναρτήθηκε έτσι στην ανώτερη στάθμη του κτίσματος και σε συνέχεια με τους χώρους διημέρευσης.

Η σύνθεση ανταποκρίνεται σε ένα σαφές και περιορισμένο κτηριολογικό πρόγραμμα, παρέχοντας τρεις εναλλακτικούς τρόπους διαβίωσης, όσες και οι στάθμες της κατασκευής. Στη βάση στεγάζεται ένας ενιαίος εσωστρεφής χώρος που έχει τη δυνατότητα αυτόνομης λειτουργίας ως ανεξάρτητη κατοικία, υπακούοντας στην τυπολογία του κλειστού μονόχωρου. Το ενδιάμεσο επίπεδο των υπνοδωματίων διαθέτει τη δυνατότητα εναλλακτικών επιμερισμών σε δύο ή τρία δωμάτια για εκάστοτε κατοικία. Οι εσωτερικοί χώροι εκτονώνονται αμφίπλευρα σε νότιο υπόστεγο αλλά και περίκλειστο βορεινό πλάτωμα, περιοχές που αμφότερες διατηρούν τα τυπολογικά χαρακτηριστικά στοιχεία της αυλής όπως αναφέρονται στην κλίμακα και την άμεση επαφή με το φυσικό περιβάλλον. Η τρίτη στάθμη ενσωματώνει τις βασικές λειτουργίες διημέρευσης και από αυτήν γίνεται η προσπέλαση και η είσοδος στις  κατοικίες. Ενοποιείται με την εκτεταμένη νότια πλατφόρμα που αποτελεί τον κύριο υπαίθριο χώρο των κατοικιών όπως διανοίγεται στη διαβάθμιση των επιπέδων θέασης του υδροβιότοπου, του δάσους και της παραλίας του Σχινιά.