Εργοστασιο μπισκοτων ‘Αλλατινη’, στη Χαλκιδα

Η πρώτη μονάδα του εργοστασίου που κτίσθηκε αποτελείται από έναν πύργο και τον κύριο κορμό της παραγωγής, που σχηματίζουν ένα L, με σκεπασμένες πλατφόρμες παραλαβής και παραδόσεως στα δύο άκρα. Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει τις πρώτες ύλες στον πύργο. Το αλεύρι αποθηκεύεται στον τελευταίο όροφο, άπ' όπου αυτομάτως κατεβαίνει για να προσμιχθεί, να γίνει ζύμη και να φθάσει στο ισόγειο όπου παίρνει το σχήμα μπισκότων, κινούμενο ψήνεται στον φούρνο και κρυώνει, πακετάρεται και τέλος αποθηκεύεται για παράδοση. Σε παράλληλο άξονα και κλιματισμένο χώρο παράγονται παρεμφερή προϊόντα. Οι βοηθητικοί χώροι και τα γραφεία άμεσου ελέγχου περικλείονται στον κύριο χώρο παραγωγής. Τα αποδυτήρια και η τραπεζαρία του προσωπικού βρίσκονται σε ξεχωριστό κτίριο, κοντά στο θυρωρείο.

Η φέρουσα κατασκευή είναι από προεντεταμένο σκυρόδεμα σε κάναβο 7,50x15,00 μ. Όλοι οι τοίχοι είναι κινητοί, με μονωτική πλήρωση υαλοβάμβακος και μεταλλικό σκελετό. Οι εξωτερικοί τοίχοι είναι από γαλβανισμένα μεταλλικά φύλλα και οι εσωτερικοί από φύλλα άμιαντοτσιμέντου. Τα μωσαϊκά δάπεδα έχουν αρμολόγηση αλουμινίου ανά 2,50 μέτρα.

Ο εξαερισμός είναι φυσικός ή μηχανικός, αναλόγως των αναγκών, ενώ άλλοι χώροι κλιματίζονται. Για να αποφευχθούν διαρροές θερμοκρασίας και για την ευχερή κίνηση φορτίων μεταξύ των χώρων, όλες οι εσωτερικές πόρτες είναι ελαστικές. Ο φωτισμός είναι παντού φυσικός αλλά έμμεσος, με μία ταινία περιμετρικού υαλοστασίου σε γωνία 45ο και γαλακτώδεις πλαστικούς φωταγωγούς στήν οροφή. Παράθυρα υπάρχουν μόνο στα γραφεία, γιατί η άμεση θέα του περιβάλλοντος χώρου θα επιδρούσε ανασταλτικά στην απόδοση του προσωπικού. Η παραγωγή άρχισε τον Μάϊο 1967. Μελλοντικές επεκτάσεις προβλέπουν τέσσερεις φορές αύξηση τού σημερινού όγκου και δέκα φορές τη σημερινή παραγωγή.

Πολιτικός μηχανικός N. Άραχωβίτης. Σύστημα προεντάσεως Morandi, Μηχανολογική μελέτη Werner και Pfleiderer. Μελέτη περιβάλλοντος χώρου Ρ. καί Μ. "Ανταμς.
 

Κείμενο από το περιοδικό: «αρχιτεκτονικά θέματα» Νο 2 , 1968.