Κατοικια στη Φιλοθεη

Η κατοικία, ένα ορθογώνιο πρίσμα που αναπτύσσεται σε τρείς ορόφους, χωροθετείται ελεύθερα μέσα σε ένα οικόπεδο 600m². Η αρχιτεκτονική σύνθεση είναι δωρική. Οι μονώροφοι και διώροφοι ημιυπαίθριοι χώροι επιτείνουν στη κλιμακωτή ανάπτυξη σημαντικών προστατευμένων εξωτερικών χώρων στα χνάρια της Ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ταυτόχρονα προσφέρουν μια περίτεχνη γλυπτική του πρίσματος με την αφαίρεση όγκου από τη μάζα του και την ενεργοποίηση των σκιών. Τα γωνιακά ανοίγματα συμβάλλουν σε αυτό το παιχνίδι της γλυπτικής του πρίσματος.

Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στην βιοκλιματική ταυτότητα του κτηρίου. Το στοιχείο της οριζόντιας και κάθετης διαμπερότητας επιτρέπει το φυσικό αερισμό μέσα από ψηλά και χαμηλά ανοίγματα, ενώ στη Δυτική όψη 'σκαρφαλώνει' μια μεταλλική κατασκευή με ξύλινες περσίδες που εξελίσσεται σε πέργκολα στο δώμα, έτσι ώστε ο κήπος του ισογείου να ενοποιηθεί εν καιρώ με τον κήπο του δώματος.

Στόχος της αρχιτεκτονικής αυτής είναι η ανάπτυξη μιας διαλεκτικής σχέσης μεταξύ της τεκτονικής γλώσσας του 'σκληρού' πρίσματος και της 'μαλακής' γλώσσας της φύσης και του τοπίου που 'μπλέκεται στα πόδια του'. Η σχέση αυτή εξελίσσεται με τη χρησιμοποίηση φυσικών υλικών. Το εμφανές σκυρόδεμα, με εμφανή τα ίχνη των ξύλινων σανίδων, το επίχρισμα με βάση το κουρασάνι στο χρώμα της άμμου, η μαύρη χτυπητή πέτρα από λάβα που εντείνει τις σκιές στους ημιυπαίθριους χώρους και τα μεταλλικά στοιχεία με τις ξύλινες περσίδες από ιρόκο είναι όλα υλικά που καταρχάς γερνούν όμορφα. Το κτήριο αποκτά διαφορετική όψη με το πέρασμα της μέρας και την αλλαγή του φωτός. Η βροχή αφήνει το ίχνος της πάνω στους τοίχους και οι μακρόστενες λωρίδες φωτός που ξετρυπώνουν ανάμεσα στις περσίδες γυρνούν σαν ηλιακό ρολόι υπενθυμίζοντας το πέρασμα του χρόνου.