Κατοικια στο Ψυχικο

Το οικόπεδο παρουσίαζε δυσχέρειες στην τοποθέτηση του κτηρίου επειδή η μεγάλη κλίση του (12%) ακολουθεί τη μικρή του πλευρά και η πλευρά της θέας καλύπτεται κατά το ήμισυ από ένα παλιό τριώροφο σπίτι. Γι’ αυτό το ισόγειο ανοίγεται ανατολικά προς τον εσωτερικό ευρύχωρο κήπο και ο όροφος προς την μεσημβρία. 

Η κατοικία προορίζεται για τετραμελή οικογένεια. Διαθέτει επίσης ένα χώρο για αρχιτεκτονικό εργαστήριο, με ανεξάρτητη είσοδο και άνετη εσωτερική επικοινωνία με το καθημερινό, ώστε να χρησιμεύει και σαν υποδοχή. 

Το σπίτι χωρίζεται καθαρά σε τρείς πυρήνες. Την υποδοχή που επικοινωνεί άμεσα με τον εσωτερικό κήπο, κι’ από ένα κλειστό χαγιάτι με το δώμα του ορόφου. Τα υπνοδωμάτια, που είναι απομονωμένα στον όροφο, με το λουτρό διαρρυθμισμένο για σύγχρονη παράλληλη χρήση από πολλούς. Τέλος, τα βοηθητικά, που έχουν αναπτυχθεί στη χαμηλή πτέρυγα σε δύο ορόφους, καθώς η κλίση του εδάφους έδινε αυτή τη δυνατότητα. 

Η διάταξη του ισογείου παρακινεί την έξοδο και παραμονή στο ύπαιθρο, ενώ τα βοηθητικά προσφέρουν πλήρη εξυπηρέτηση μέσα και έξω. 

Ο φέρων οργανισμός είναι από τοιχώματα, δοκούς ανεστραμμένες και πλάκες μπετόν, και υποδηλώνεται στις πραγματικές του διαστάσεις και διάταξη, καθώς τα γωνιακά κουφώματα δεν έχουν παραστάδες. Στενόμακροι φεγγίτες υπογραμμίζουν επίσης τους οριζόντιους φορείς. 

Οι συμπληρωματικοί τοίχοι είναι πλινθοδομή, στους βοηθητικούς χώρους ασοβάντιστοι, με απ’ευθείας βάψιμο, στο υπόλοιπο επιχρισμένοι με μυκονιάτικο σοβά, πλαισιωμένο διακοσμητικά από τα πρεβάζια και τα σοβατεπιά. Οι οροφές και ορισμένα κατακόρυφα στοιχεία μπετόν έμειναν χωρίς σοβά, με μόνο το χρωμάτισμά τους. 

Τα δάπεδα στο ισόγειο και στις βεράντες είναι από 'καπάκια' μαρμάρου ορθογωνισμένα και άνισα. Η σκάλα που οδηγεί στον όροφο είναι ξύλινη, τα δάπεδα του ορόφου είναι ξύλινα καρφωτά από pitch pine και τα πόμολων των θυρών είναι πορσελάνινα και όλα τα παραπάνω στοιχεία προέρχονται από την κατεδάφιση παλαιάς οικίας. 

Βασικές ιδέες για την μελέτη υπήρξαν: ο αποκλεισμός κάθε επιτήδευσης στην κατασκευή και στον τρόπο ζωής των ενοίκων, η εξοικείωση στην υπαίθρια διαβίωση, η προσαρμογή των κτηριακών όγκων στις εδαφικές κλίσεις, η πρακτική εξυπηρέτηση των ενοίκων (μόνιμα έπιπλα, ερμάρια, κρεβάτια, βιβλιοθήκες), η αξιοποίηση του νεοκλασσικού στοιχείου της ταράτσας (δώμα) στον όροφο, η οικονομία στο είδος και στον βαθμό κατεργασίας των υλικών, η λιτότητα και η απλότητα. Τέλος, ο συνδυασμός κυρίων κουφωμάτων και φεγγιτών για άνετο και κατανεμημένο αερισμό και φωτισμό. Στη διαρρύθμιση του κήπου, σεβασμός της φυσικής βλάστησης και εναρμόνιση της πρόσθετης φυτείας με τη φυσική.