Κατοικια στην Αρτεμιδα

Η νέα κατασκευή καλείται να ενταχθεί σ’ ένα «χαλαρό» οικιστικό ιστό όπου χαράξεις, δομικές συσχετίσεις, αλλά και συνήθεις χρήσεις του χώρου επιμένουν να διατηρούν την επιρροή τους από την περίοδο του διάσπαρτου και αυθαίρετου εποικισμού του, χωρίς ωστόσο να επιβάλλονται στα ήπια χαρακτηριστικά του φυσικού περιβάλλοντος.

Η ισχυρή συμπαγής έδραση της κτηριακής μάζας στο φυσικό πρανές υποστηρίζει τη δυναμική της ενσωμάτωση στο περιβάλλον αυτό, αποτελεί τυπολογική αναφορά σε παλαιές κατασκευές της περιοχής και ανταποκρίνεται στην απαίτηση για την διατήρηση της ιδιωτικότητας. Εν τούτοις, η επιμήκης οριζόντια γραμμική ανάπτυξη του όγκου των χώρων διημέρευσης “διανοίγεται“ προς τη θέα διαρρέοντας φυγές και κινήσεις στο φυσικό χώρο.

Η ανάρτηση του πρίσματος γίνεται από δύο εκτεταμένα κατακόρυφα γραμμικά στοιχεία που διαμορφώνουν τη δυτική και ανατολική παρειά της σύνθεσης. Καθώς οριοθετούν ξεκάθαρα τις επιφάνειες και τα περιγράμματα, συμβάλλουν παράλληλα στη σήμανση και τη διάχυση κινήσεων και λειτουργιών, επιτείνουν την ένταση των φυγών.

Ο υπαίθριος χώρος εκτείνεται σε τρεις στάθμες και συγκροτεί το δομικό υπόβαθρο του θέματος. Αποτελείται από τρεις αυλές που διατάσσονται συνακόλουθα με την κλίση του εδάφους και ανταποκρίνεται στο πρόγραμμα κατοίκησης. Η συμπαγής διάταξη που  αποκαθιστά τη δομική συνοχή του οικοδομικού τετραγώνου περιγράφοντας τη σύνθεση ως περίκλειστη (προσδίδοντας στη σύνθεση περίκλειστο χαρακτήρα) στον οικιστικό ιστό εδράζει μια ανοιχτή υπερυψωμένη πλατφόρμα, ελεύθερη στο περιβάλλον. Αντίθετα το δυτικό πλάτωμα στην κατώτερη στάθμη του κτηρίου, παρά τη χαμηλή περιτοίχιση του, διατηρεί  έντονα στοιχεία εσωστρέφειας καθώς εκτείνεται  σε συνέχεια του αναπτύγματος των αυλών της γειτονιάς.