Κατοικια στον Σχοινια Αττικης

Η κατοικία βρίσκεται σε παραλιακό οικισμό στον Σχοινιά Αττικής με πολύ έντονη κλίση, αραιό δομημένο ιστό και οικόπεδο μεσαίο διαμπερές με δυνατότητες πρόσβασης από δύο αντίθετες πλευρές. Βασική λειτουργική παράμετρος ήταν η δυνατότητα εξασφάλισης μέσα στην κατοικία δύο επιμέρους μικρών λειτουργικών ενοτήτων, μια για κάθε παιδί με την οικογένεια του, που να έχουν σχετική αυτοτέλεια χωρίς να διασπάται από λειτουργική άποψη η συνοχή της λύσης.

Κυρίαρχη ιδέα ήταν η διάπλαση ενός κτηρίου που συγκροτείται από τρεις κύριους όγκους που επιδιώχθηκε με τα γεωμετρικά τους σχήματα και τις αναλογίες τους να ισορροπούν αρμονικά και μεταξύ τους αλλά και με τις υπαίθριες διαμορφώσεις και τον περιβάλλοντα χώρο.

Ο ένας από αυτούς έχει τετραγωνική κάτοψη, καλύπτεται με τετράριχτη στέγη και είναι ο κυρίαρχος όγκος στη σύνθεση. Ο άλλος έχει επιμήκη τραπεζοειδή κάτοψη παρακολουθώντας το σχήμα του οικοπέδου και επικλινές δώμα που η κλίση του έχει την φορά με την έντονη κλίση του εδάφους στον πάνω δρόμο, έτσι ώστε να αποτελεί αυτός μια «τρισδιάστατη αναφορά» στην τοπογραφία του οικοπέδου. Τέλος ο τρίτος όγκος, υποβαθμισμένος κατά έναν όροφο, προβάλλει τετράγωνο σχήμα ιδίων αναλογιών με αυτό του πρώτου όγκου και η οροφή του αποτελεί βατό δώμα του ορόφου. Ουσιαστικά ο κυρίαρχος όγκος με την τετραγωνική κάτοψη «μεταλλάσσεται»  διαδοχικά σε όγκο ιδίων αναλογιών με βατό δώμα και τέλος σε ανάλογης μορφής εξώστη.

Η δεδομένη πλοκή των όγκων δίνει τη δυνατότητα για παράθεση, στην νοτιοανατολική πλευρά του κτηρίου, διαδοχικών εξωστών και δωμάτων ανά όροφο ακριβώς εκεί όπου υπάρχει η καλύτερη θέα στον Ευβοϊκό και ο καλύτερος προσανατολισμός.

Με τις απλές διατάξεις των εσωτερικών χώρων, την ανεμπόδιστη λειτουργική «ροή» μεταξύ τους εξασφαλίζεται σημαντική ευελιξία και προσαρμοστικότητα στο κτήριο.