New Hotel

Εκεί που έως το 2004 βρισκόταν το Olympic Palace Hotel, δημιούργημα του Ιάσωνα Ρίζου to 1958, οι αδελφοί Campana κλήθηκαν (για πρώτη φορά στην καριέρα τους) να συνδυάσουν την ιστορία του κτηρίου και την Αθηναϊκή παράδοση με την πρωτοπορία και την ευρηματικότητα του σύγχρονου design. H επιλογή από τη Yes! Hotels (η οποία ανήκει στον συλλέκτη έργων σύγχρονης τέχνης και ιδρυτή του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ Δάκη Ιωάννου) έγινε με κριτήριο την ιδιαίτερη γλώσσα που ανέπτυξαν οι δυο βραζιλιάνοι designers, αντλώντας από την αστική κουλτούρα του δρόμου (street life), τη σύγχρονη τέχνη και τον πολιτισμό των βραζιλιάνικων favelas. Δημιουργήθηκε λοιπόν, μέσα στους ίδιους τους χώρους του ξενοδοχείου ένα Workshop, στελεχωμένο από τον καθηγητή Γιώργο Τζιρτζιλάκη στο οποίο συμμετείχαν 20 νέοι αρχιτέκτονες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υπό τον συντονισμό της Ελίνας Αξιώτη και του Κωνσταντίνου Οικονομίδη και το αρχιτεκτονικό γραφείο 3SK Στυλιανίδης. Εκεί προέκυψε μία διαλεκτική πάνω στο πως οι δυο διεθνώς αναγνωρισμένοι designers, με έδρα το Σάο Πάολο, θα υλοποιήσουν ένα έργο στην Αθήνα αποφεύγοντας συμβατικές λύσεις που περιορίζουν το δυναμισμό της σχεδιαστικής ιδιαιτερότητάς τους, σε άμεση όμως σχέση με αυτό που εκφράζει την ελληνικότητα σήμερα. 

Το κτήριο απογυμνώθηκε και ενισχύθηκε στατικά αλλά δεν άλλαξε μορφολογικά. Οι λιτές γραμμές της όψης του κτηρίου καθώς και ορισμένα στοιχεία στο εσωτερικό, διατηρούνται ανέπαφα, για παράδειγμα, τα μάρμαρα στους κοινόχρηστους χώρους με πρωταγωνίστρια τη μεγάλη σκάλα που βρίσκεται στην υποδοχή του New Hotel. Ωστόσο, η ομάδα των αρχιτεκτόνων επεμβαίνει δυναμικά στο εσωτερικό του ξενοδοχείου δημιουργώντας έναν νέο χώρο που αναδύεται από τον παλιό, βασισμένοι στις αρχές της ανακύκλωσης και της επανάχρησης. Το 1991 οι Fernando και Humberto Campana είχαν φτιάξει την πολυθρόνα Favela χρησιμοποιώντας μικρά κομματάκια ξυλείας. Στην περίπτωση του NEW Hotel, αξιοποίησαν ξυλεπενδύσεις από το παλιό ξενοδοχείο για να επενδύσουν τους τοίχους και τις κολώνες του. Είναι η εφαρμογή της δημιουργικής «ανακύκλωσης» υλικών, κύριο χαρακτηριστικό της δουλειάς των 2 βραζιλιάνων σχεδιαστών. Με αφετηρία τις φαβέλες του Ρίο, τα κινητά στοιχεία που υπήρχαν στο παλιό Olympic Palace, όπως καθίσματα, κομοδίνα, φωτιστικά, κεφαλάρια κρεβατιών κλπ. «ντύνουν» δημιουργικά όλους τους κοινόχρηστους χώρους. 

Τα 79 δωμάτια που εκτείνονται σε 6 ορόφους χωρίζονται σε τρεις διαφορετικούς τύπους. Το πρώτο θέμα είναι η εμβληματική φιγούρα του λαϊκού πολιτισμού του Καραγκιόζη. Οι κλασικές φιγούρες του Θεάτρου Σκιών λαξεύονται σε χρυσό plexi-glass και αναρτώνται στους τοίχους των δωματίων παρουσιάζοντας 4 διαφορετικές ιστορίες (μία σε κάθε δωμάτιο): ο Καραγκιόζης Ναύτης, ο Καραγκιόζης Γιατρός, ο Καραγκιόζης Αστροναύτης και ο Γάμος του Καραγκιόζη. Στο δεύτερο θέμα οι γαλάζιες χάντρες, τα «μάτια» που σύμφωνα με πανάρχαιες δεισιδαιμονίες από την Ανατολή προφυλάσσουν από την αρνητική ενέργεια και τη γλωσσοφαγιά, μετασχηματίζονται σε εντυπωσιακά επιτοίχια φωτιστικά. Τέλος, στο τρίτο θέμα οι παλιές τουριστικές αθηναϊκές καρτ ποστάλ μετατρέπονται σε ένα δημιουργικό κολάζ από plexi glass που διηγείται μία ρετρό ιστορία  της πόλης. Αναμνήσεις της Αθήνας του 20^ου αιώνα μέσα από έναν νοσταλγικό τρόπο επικοινωνίας που στην εποχή του διαδικτύου έχει πια εκλείψει. Σε όλα τα δωμάτια κυριαρχούν ακανόνιστοι καθρέφτες, δάπεδα από μπαμπού, πολυπρισματικοί νιπτήρες από ορείχαλκο και έπιπλα από ανακυκλωμένα υλικά και ντόπιους τεχνίτες. Μέσα από την επανεπεξεργασία του αποθέματος των καθισμάτων του παλαιού ξενοδοχείου δημιουργήθηκαν νέες κατασκευές όπως οι καρέκλες “ladder”, “newpaper”, “avax” και “pxl”.