Ξενων Δηλου. Νεο Αναψυκτηριο στον Αρχαιολογικο χωρο της Δηλου

Ο Ξενώνας Δήλου είναι ένα κτήριο που συνυπάρχει αντιθετικά σε περίοπτη θέση στον αρχαιολογικό ερειπιώνα της Δήλου. Σχεδιάστηκε το 1933 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Henri Ducoux και αποτελεί ένα αγνοημένο παράδειγμα μεταβατικού μοντερνισμού της μεσοπολεμικής περιόδου, το οποίο ενσωματώνει νεωτερικά και παραδοσιακά στοιχεία.

Κατά τη διαδικασία τεκμηρίωσης του έργου εντοπίστηκαν τα πρωτότυπα σχέδια και τα σκαριφήματα του αρχιτέκτονα στο αρχείο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής και τεκμηριώθηκαν η αρχική διάταξη και οι μετέπειτα προσθήκες και αλλοιώσεις. Η συγκριτική αξιολόγηση οδήγησε σε μια πρόταση αποκατάστασης του κελύφους και του εσωτερικού στο πνεύμα μιας εκλεκτικιστικής προσέγγισης και με σεβασμό στις σχεδιαστικές αρχές του δημιουργού.

Το κτηριολογικό πρόγραμμα περιελάμβανε το νέο αναψυκτήριο με χώρο καθημένων, χώρο εξυπηρέτησης ορθίων και τουαλέτες για σημαντικό αριθμό επισκεπτών, καθώς και δύο ξενώνες προσωπικού.

H αρχιτεκτονική πρόταση συνίσταται αφ’ενός στην δομική ανακατασκευή του στεγά- στρου και των πεσσών στην πρόσοψη και αφ’ετέρου στον ανασχεδιασμό του συνόλου, με νέα διαρρύθμιση του εσωτερικού ως χώρου εξυπηρέτησης και της περιοχής των ανοιγμάτων της νότιας όψης ως νέας περιμετρικής ζώνης κυκλοφορίας των επισκεπτών. Τα ανοίγματα και η διάταξη της κύριας αίθουσας αποκαθίστανται με μαρμάρινες περιμετρικές επενδύσεις της χαμηλότερης ζώνης των τοίχων. Τα νέα εσωτερικά ανοίγματα εξασφαλίζουν οπτική συνέχεια σε μια εσωτερική όψη-φόντο από έγχρωμα πλακίδια. Ο νέος πάγκος εξυπηρέτησης αποτελεί ένα επίμηκες μονο- λιθικό μαρμάρινο βάθρο σε συνέχεια των επενδύσεων. Μαρμάρινα περιθώρια και μωσαϊκά δάπεδα και νέα ξύλινα κουφώματα βασισμένα στα πρωτότυπα αναδεικνύουν τη μεσοπολεμική ταυτότητα του κτηρίου.