Κατοικια στην Αιγινα

Η κατοικία βρίσκεται λίγο έξω από τη Χώρα και είναι κατασκευασμένη σε επίμηκες επίπεδο οικόπεδο με μικρή κλίση, με το χαρακτηριστικό του νησιού αργιλώδες χώμα, κατάφυτο από φιστικιές, αλλά και κάποια ελαιόδεντρα.

Το κτήριο είναι εσωστρεφές. Περιβάλλεται από έναν τοίχο σχήματος πι, ανοικτού προς τον νοτιά, κτισμένου μ’ αιγινήτικο πωρόλιθο, με το χαρακτηριστικό υποκίτρινο χρώμα, κι ανοίγεται προς την εσωτερική αυλή. Ο χειρισμός αυτός μεταφέρει όλη τη ζωή της κατοικίας στον υπαίθριο χώρο στο κέντρο της σύνθεσης. Η κατοικία είναι απομακρυσμένη από τον δρόμο, για να προστατευθεί από την όχληση του θορύβου των αυτοκινήτων, αλλά και να βρεθεί το σημείο που θα επέτρεπε την κατασκευή με την κοπή των λιγότερων κατά το δυνατόν δέντρων.

Η κάθετη στον δρόμο γραμμή που υλοποιείται και ως άξονας κίνησης. Ο άξονας αυτός ξεκινά από την ‘πύλη’ εισόδου στο κτήμα, διαπερνά τον πέτρινο τοίχο χωρίζοντας τη σύνθεση σε δυο επί μέρους ενότη- τες, τη δυτική και την ανατολική. Ο δυτικός όγκος, κάθετος στον δρόμο, με το χαρακτηριστικό φωτιστικό άνοιγμα στην οροφή, στεγάζει τους χώρους διημέρευσης και τον ξενώνα. Ο χώρος του καθι- στικού ανοίγεται κι ενοποιείται με τους ημιυπαίθριους χώρους προς τον νότο και τη στοά, τμήμα του άξονα που οριοθετεί και την κεντρική αυλή. Η ανατολική πλευρά περιλαμβάνει τον παράλληλο προς τον δρόμο όγκο κουζίνας και υπνοδωματίου, καθώς και τον ανεξάρτητο όγκο του ατελιέ ζωγραφικής που υψώνεται στη νοτιοανατολική πλευρά με το βατό και καλυμμένο με πέργκολα δώμα. Το ημιυπαίθριο αυτό καθιστικό αποτελεί ένα στοιχείο κατακόρυφης έξαρσης της σύνθεσης, αλλά και σημείο γι’ αγνάντεμα της πανοραμικής θέας προς τη θάλασσα και το εσωτερικό του νησιού.

Η ανεξαρτητοποίηση και η διολίσθηση των επί μέρους όγκων σε συνδυασμό με τον πέτρινο τοίχο, που άλλοτε αποτελεί μέρος τους κι άλλοτε ελεύθερο στοιχείο περιτοίχισης, δημιουργούν τις δυο αυλές της κατοικίας. Η πρώτη, στην οποία έγινε ήδη αναφορά, είναι αυτή που περιβάλλεται κι ορίζεται από όλους τους επί μέρους όγκους κι αποτελεί την καρδιά του σπιτιού. Οργανωμένη σε δύο επίπεδα, αποτελεί το σημείο αναφοράς κι εκτόνωσης των χώρων διημέρευσης, εμπεριέχει τις υπαίθριες κινήσεις και είναι ένας προστατευμένος ιδιωτικός χώρος ζωής. Η δεύτερη, μικρότερη αυλή, προς τον βορρά, λειτουργεί σαν φίλτρο στη μετάβαση από τον χώρο του κτήματος στον πιο ιδιωτικό χώρο και αποτελεί μια δεύτερη, μετά την πύλη στον δρόμο, είσοδο πριν την εξώθυρα του σπιτιού. Ο σκιασμένος και προστατευμένος αυτός υπαίθριος χώρος βρίσκεται σε άμεση επαφή με την κουζίνα και τη σκάλα που οδηγεί στους βοηθητικούς χώρους του υπογείου.