Δυο κατοικιες στο Καβουρι

Κατοικία Α

Μια πλατφόρμα, η δημιουργία μιας σκιάς και τρεις σκελετοί από σκυρόδεμα οργανώνουν τη θέα προς τη θάλασσα, πάνω σε ένα πευκόφυτο λόφο, σε ένα τυπικό μεσογειακό τοπίο.

Πρόκειται για μια οικογενειακή κατοικία, κοντά στην Αθήνα, με νότιο προσανατολισμό προς τη θάλασσα.

Ο τρόπος προσέγγισης/θέασης της θέας συνιστά τον ίδιο τον πυρήνα της σύλληψης.

Ο κύριος ανοικτός χώρος, η πλατφόρμα, με την κολυμβητική δεξαμενή, αποτελεί το κέντρο της σύνθεσης. Όλα τα δωμάτια, τόσο τα δημόσια όσο και τα ιδιωτικά, βρίσκονται γύρω από αυτόν τον ανοικτό χώρο.

Τα υπνοδωμάτια είναι τοποθετημένα σε επαφή με την πλατφόρμα, ένα μέτρο ψηλότερα από τους άλλους χώρους, αποκτώντας έτσι τον απαιτούμενο ιδιωτικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, αυτή η αλλαγή επιπέδου προσφέρει στα υπνοδωμάτια ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα.

Μπαίνοντας στο σπίτι, διασχίζει κανείς τον κεντρικό διάδρομο που οδηγεί στις ιδιωτικές περιοχές και φθάνει στον χώρο διημέρευσης, ο οποίος προσφέρει μια γενναιόδωρη θέα προς τη θάλασσα, μέσω του νότιου γυάλινου τοίχου της. Το τζάκι, σχεδιασμένο ως πανταχόθεν ελεύθερο αντικείμενο μπροστά από τον γυάλινο τοίχο, εξασφαλίζει ότι η θάλασσα παραμένει το επίκεντρο του χώρου διημέρευσης, ακόμη και τον χειμώνα.

Η κουζίνα και το καθιστικό είναι οι μόνοι χώροι που ανοίγονται προς τη βόρεια αυλή. Έτσι, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μπορεί κανείς να γευματίσει ή να αναπαυθεί στο πιο φιλόξενο μικροκλίμα, προς βορρά. 

Τα τρία υπνοδωμάτια είναι παρατεταγμένα σε ευθεία γραμμή, ένα μέτρο ψηλότερα από την υπόλοιπη κάτοψη. Και τα τρία έχουν το ίδιο μέγεθος, ενώ το καθένα, ένας ξεχωριστός όγκος στην ουσία, συνδέεται με το επόμενο μέσα από ένα διάδρομο με ανοίγματα και στις δύο πλευρές, με θέα τόσο προς τη θάλασσα, όσο και προς τον λόφο.

Ένα μεγάλο δωμάτιο παιχνιδιού βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο, μαζί με διάφορους αποθηκευτικούς χώρους.

Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι περιορισμένα και η κατεργασία τους παρέμεινε στο ελάχιστο λειτουργικό επίπεδο: εμφανές σκυρόδεμα, επίχρισμα, γκρι πλακίδια, ξύλο και παράθυρα με αλουμινένιο πλαίσιο.

Κατοικία Β 

Η Κατοικία Β είναι μια άλλη πλατφόρμα, γεγονός που θυμίζει το κύριο σχεδιαστικό εργαλείο της Κατοικίας Α, αιωρούμενη πάνω από το όριο ξηράς και θάλασσας, εξισορροπώντας μεταξύ διαφόρων στοιχείων και συνθηκών, χωρίς να διαταράσσει το φυσικό τοπίο. 

Η δημιουργία μιας μεγάλης σκιάς, απαραίτητη σε ένα Μεσογειακό κλίμα και στον Μεσογειακό πολιτισμό, αποτελεί τον άλλο στόχο της σύνθεσης που διατρέχει την μελέτη. 

Πρόκειται για μια οικογενειακή κατοικία, κτισμένη με εμφανές σκυρόδεμα και σοβά. 

Χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς διαφανή όρια. Αυτό θεωρήθηκε ζωτικής σημασίας, προκειμένου η θέα να μπορέσει να παρεισφρήσει σε κάθε τμήμα της κατοικίας. 

Η σταυρόσχημη διάταξη της κατοικίας καθιστά δυνατή τη διαφοροποίηση μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών χώρων σε σχέση με τη θέα. 

Οι δημόσιοι χώροι έχουν τοποθετηθεί παράλληλα με το μέτωπο της θάλασσας και εκτίθενται σε αδιάσπαστη  θέα, ενώ οι ιδιωτικοί χώροι, όπως τα υπνοδωμάτια, έχουν τοποθετηθεί κάθετα ως προς τη θάλασσα, πράγμα που τους επιτρέπει να έχουν μεγαλύτερη αίσθηση εσωτερικότητας. 

Όταν κινείται κανείς μέσα στο σπίτι, η διάταξη αυτή ενεργοποιεί ένα συνεχές παιχνίδι εναλλαγής της θέας. 

Η στενόμακρη κολυμβητική δεξαμενή μοιάζει με ρεύμα που κατευθύνεται προς τη θάλασσα και βρίσκεται στα πλάγια της κατοικίας, έτσι ώστε να μην παρεμβαίνει στη θέα προς τη θάλασσα. 

Η χρήση των υλικών έγινε με το ίδιο σκεπτικό, όπως στην περίπτωση της Κατοικίας Α.