Διαρρυθμιση διατηρητεου κτηριου σε κατοικια

Το κτήριο, κτισμένο περίπου το 1850 πάνω στη θάλασσα, στο νησί Θηρασιά, είναι διατηρητέο νεώτερο μνημείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Επρόκειτο για κτήριο συλλογής και φόρτωσης θηραϊκής γης που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ, καλυμμένο με θόλους και σταυροθόλια και αντιπροσωπευτικό της αρχιτεκτονικής της Σαντορίνης. 

Η αναστήλωση, η επισκευή και η διαρρύθμισή του σε πολυτελή κατοικία δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα του. Οι εξωτερικοί τοίχοι, κτισμένοι από ντόπια ηφαιστειακή πέτρα, επισκευάσθηκαν και συμπληρώθηκαν, ενώ οι εσωτερικοί ενισχύθηκαν στατικά και σοβατίστηκαν. Τα δάπεδα έγιναν από πατητή τσιμεντοκονία. Οι λύσεις που δόθηκαν εν γένει και οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες εξασφαλίζουν την προστασία του από την άμεση επαφή με τη θάλασσα και συμβάλλουν στο να μην αλλοιωθεί ο αρχιτεκτονικός του χαρακτήρας. Οι κατασκευαστικές λεπτομέρειες σχετίζονται με κατασκευαστικές λεπτομέρειες σκαφών. Η επίπλωση των χώρων είναι διακριτική, με χρήση φυσικών υλικών (ξύλο, βαμβάκι, λινό), όπως απαιτούσε η λιτότητα και η δυναμική των χώρων, εντελώς αντίστοιχη με την λιτότητα και την λειτουργικότητα που επικρατεί σε ένα σκάφος. 

Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου έγινε με πέτρινους τοίχους και υλικά του παλαιού ορυχείου που διαμορφώνουν πεζούλες και ασφαλίζουν τον χώρο από κατολισθήσεις. Το σύνολο ενσωματώνεται στο τοπίο σχεδόν και είναι δυσδιάκριτο από μακριά. 

Η συμβολή του ιδιοκτήτη Κωστή Ψύχα σε όλα τα στάδια της κατασκευής υπήρξε ουσιαστική και ανεκτίμητη. Χωρίς αυτόν δεν θα είχε υλοποιηθεί ένα τόσο δύσκολο έργο.