Κατοικια στις Πετριες

Η μελέτη αφορά διώροφη εξοχική κατοικία με ξενώνα, συνολικού εμβαδού 250 m², σε γήπεδο με έντονη κλίση (50-60%) μέσα στο φυσικό τοπίο και κοντά στη θάλασσα. Το κτήριο συγκροτείται από τρεις συνθετικές χειρονομίες, συσχετισμένες με το έδαφος:

α) το ισόγειο, αναπτύσσεται μέσα στο πρανές του γηπέδου ως σκάμμα, που η παρειά του διαμορφώνεται από πέτρινο τοίχο. Αυτός ο τοίχος ξεκινά ως αναλημματικό στοιχείο διαμόρφωσης του υπαίθρου, για να εξελιχθεί σε εσωτερικό όριο οργάνωσης του 'βαθύ', προστατευμένου χώρου διημέρευσης και να τον 'ανοίξει' στην αυλή και τη θέα.

β) ο όροφος (ανώτερο ισόγειο λόγω κλίσης) αναπτύσσεται σε διάταξη Γ, αφήνοντας μεγάλο ελεύθερο ύψος στον ισόγειο χώρο διημέρευσης. Επαναπροσδιορίζει τα όρια του ισογείου στρέφοντας την κατοικία προς την αυλή και τη θέα και την προστατεύει από τους δυσμενείς προσανατολισμούς.

γ) στην απόληξη του δυτικού σκέλους του Γ, αναπτύσσεται πυργοειδής όγκος (ξενώνας, ενότητα γονέων) κατά την κατακόρυφη, που λειτουργεί αντιστικτικά ως προς τις προηγούμενες χειρονομίες, καθώς αυτές εξελίσσονται κατά την οριζόντια, μέσα και πάνω στη γη (πέτρινος τοίχος, διάταξη Γ).

Η γραμμή τομής του κτηρίου, τόσο στην κατώτερη στάθμη όσο και στα επιμερισμένα δώματα, παραλαμβάνει την κλίση του γηπέδου. Έτσι, το κτήριο προσαρμόζεται στο έδαφος (με τις λιγότερες δυνατές εκσκαφές), οι εσωτερικοί χώροι αποκτούν άμεση πρόσβαση στο ύπαιθρο, ενώ ο συνολικός όγκος επιμερίζεται προκειμένου να ενταχθεί καλύτερα στην κλίμακα μεγεθών του τοπίου. Ο φορέας αποτέλεσε βασικό και εξέχον στοιχείο διαμόρφωσης του χώρου και έτσι δόθηκε ιδιαίτερη επιμέλεια στον σχεδιασμό του, στη μορφή των στοιχείων του, στις αναλογίες και στα μεγέθη που τον χαρακτηρίζουν. Τα υλικά κατασκευής - ανεπίχριστο σκυρόδεμα, εμφανής λιθοδομή, τζάμι και επίχρισμα - εντάσσουν το κτήριο στην χρωματική κλίμακα του τοπίου.